1955

Deel 1: Een wandeling langs de kleine middenstand op de Krommeniëerweg in Wormerveer anno 1955.

Het verhaal van Marian Frederiks
Door Heleen van Waarden

De Krommeniëerweg rond 1955 begon direct over de Vaartbrug en eindigde bij de Dronkemansbrug bij het huidige Marktplein. De eerste winkel, die ik na de Vaartbrug tegenkwam, was die van kruidenier Nielen. Een bel aan de deur begroette je binnenkomst. Open vakken met levensmiddelen bevonden zich aan de wand achter de toonbank. Met een schep werden de bonen, rijst, vermicelli etc. in papieren zakken gedaan en afgewogen. Daarboven op planken stonden wat verpakte levensmiddelen, zoals zepen, tandpasta, potten en flessen. Het zelf pakken in een mandje of kar was er nog lang niet bij. Op woensdag werd het boodschappenbriefje bij je aan de deur opgehaald en op vrijdag bezorgde men de doos met de door jou bestelde artikelen. Meestal zat er een snoepje bij voor de kinderen, een presentje van de kruidenier, waar wij als kinderen heel erg blij mee waren.

Als ik verder loop kom ik bij de winkel van Batstra. Ik herinner mij een etalage met fijne kop en schotels met daarop bloemmotieven, suikerpotjes, melkkannen, theepotten en vaasjes. Een voorloper van Blokker?

Aan de overkant, ongeveer tussen Nielen en Batstra in bevond zich een piepklein winkeltje; het snoepwinkeltje van Guurtje! Op zondag het favoriete uitstapje voor alle kinderen uit de buurt. Met je dubbeltje aan zakgeld stond je eindeloos te dubben voor de toonbank bij Guurtje. Droppen, spekken, zuurstokken, nogablokken, zwart-op-wit, tover- en kauwgomballen: wat zal ik kiezen. En dan had je ook nog de draaischijf waarop geheimzinnige zakjes lagen. Voor 10 cent mocht je draaien en het zakje pakken waar de pijl stopte. Je wist nooit wat erin zat. Spannend!

Aan dezelfde kant als waar Guurtje zat, tegen het kleine bruggetje aan, stond de diervoederwinkel van Hoffs. Konijnen- en kanarievoer, vogelkooien, zaagsel, muizenvallen en hondenbrokken. Een aparte geur kwam je neus binnen als ik wel eens een muizenval moest halen. Onze poes kreeg altijd wat de wat de pot schafte.

Over de kleine brug stond je, na het passeren van enkele huizen, al snel voor de etalageruit van slijterij Jak. Ook hier een belletje aan de deur, waarna ik altijd “Blijf maar” riep. Hier woonde mijn beste vriendinnetje. Aan de wanden op planken stonden flessen met diverse soorten dranken. Achter de toonbank, rechts in de hoek was een glazen hokje. Hierin werd de jenever op maat versneden. De slijter van deze winkel had toestemming om zuivere jenever van erkende merken op maat te verkopen. Hij gebruikte hiervoor tinnen maatbekers, variërend van 1 borrelglaasje tot ¾ liter. De afgemeten jenever werd in een ander flesje gegoten en zo verkocht.

Lees verder: Deel 2: Een wandeling langs de kleine middenstand op de Krommenieërweg in Wormerveer anno 1955.

Reacties

1 antwoord
  1. Ed Luttik
    Ed Luttik zegt:

    Wat een leuk verhaal. Ik mis wel de kruidenierswinkel van Ab Veenis in het verhaal. Ook wij woonden in die tijd op de krommenieerweg tegenover het transport bedrijf van Boon. Onze buren waren de fam Constant, die later een meubelmaker in de Warmoesstraat hadden.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *