2018

Inspiratie door Zaanse Monet schilderijen.

Het verhaal van Gert Schouten voorzitter Stichting Monet
Door Ursulien van Berge-Bakkum

Op 8 en 9 september 2018 was het druk in en rond de Zaanse monumenten. Drommen Zaankanters en toeristen stonden ook in de rij bij het Theehuis van Monet en het naastgelegen Luchthuis onderaan de Beatrixbrug. Er kwamen dat weekend ruim zeshonderd bezoekers op de twee locaties samen.

In het Luchthuis hadden de Monetvrijwilligers hun handen vol. In het Theehuis werden de belangstellenden enthousiast verwelkomd door Gert Schouten, voorzitter van de stichting Monet. Vele malen vertelt hij zijn verhaal dat een voorbeeld geeft hoe de Zaankanters zich vroeger en nu door Monet laten inspireren.

Het schilderij van Claude Monet “Tuinhuizen aan de Achterzaan” was voor Henk Kroes, eigenaar van een fourniturenwinkeltje aan de Oostzijde, aanleiding om een borduurpatroon te ontwikkelen. Heel precies zijn er meer dan 120 kleuren strengen borduurzijde uitgezocht en verzameld. Sommige kruisjes in het patroon moesten zelfs met dubbele draad verwerkt worden. Verschillende Zaanse handwerksters hebben zich met veel geduld op dat patroon uitgeleefd.

Bij de start van de renovatie van de Wilhelminasluis hebben we Zaankanters gevraagd hun inspiratie van de Zaanse Monets beschikbaar te stellen voor een korte expositie. Het imposante borduurwerk van duizenden kruisjes was daar een onderdeel van. De maakster had er meer dan vijf jaar over gedaan en was er heel trots op.

In verschillende Zaanse verzorgingshuizen heeft de stichting lezingen gehouden over de Zaanse Monet schilderijen en de plekken waar de schilderijen gemaakt zijn. Bij een van die lezingen in het Mennistenerf stapte een oude dame achter een rollator naar binnen. Zij was toen over de 90 jaar en in het mandje voorop haar vervoersmiddel had zij een groot pakket. Na afloop sprak ze ons aan. Zij had een geschenk voor ons, zei ze, een afbeelding van het schilderij “Huizen aan de Achterzaan” van Claude Monet, gelegen aan de Oostzijde, dat ze zelf geschilderd had. Wij gaven haar schilderij een prominent plekje in het Theehuis.

Een jaar later nam de familie contact met ons op. Het schilderij van oma was verdwenen. Uiteraard hebben we aangeboden om het meteen terug te geven. Dat hoefde achteraf niet. Zij vonden de plek in het Theehuis prima en soms op de monumentendagen komen ze er even naar kijken.”

Reacties

0 réponses

Répondre

Se joindre à la discussion ?
Vous êtes libre de contribuer !

Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *