Gedicht “Eromheen lopen”
Stadsdichter Lisa van Tongeren tijdens Pride Night at the Museum
GEDICHT
Eromheen lopen
zullen we de dagboeken opnieuw lezen
niet om bewijs te vinden maar om de vragen te stellen
als we dit weten en dat weten
zou het dan zo kunnen zijn dat
totale vrijheid weet zich soms goed te verbergen
woont samen in een huis
schrijft ook brieven
verspreidt ergens toch een zoete geur als
lantaarntjes in een klimplant
zullen we in het museum de stukken middenin de ruimte plaatsen
zodat we eromheen kunnen lopen
het vanuit alle kanten kunnen zien
dichtbij staan dan weer veraf
hoe meer je inzoomt, hoe meer je tegenkomt wat voor zoveel mensen hetzelfde is
het rad begint te draaien, je herkent iets als het begin van een eigen droom
ruimte om jezelf te zijn is soms een stil tijdelijk huis
het danst in de polder, op de dijken
doet de wieken van molens draaien, is een arbeider zoals iedereen
zullen we nog steeds over koningen praten
en dan nu terwijl we weten dat
koningen ook verliefd werden op mannen
dat veel een goede vriendschap was, ja
maar dat het ook romantische liefde zou kunnen zijn
totale vrijheid is soms onder de oppervlakte
speelt in de tussenruimte met alle kansen die ze krijgt
zullen we zo naar andere mensen kijken
met in ons achterhoofd de kennis dat het van alle tijden moet zijn
dat als het daar, het vast ook hier
dat als het nu, dan vast ook toen en nog langer geleden
en zullen we in geschiedenisboeken
dan toevoegen dat wat we niet kunnen bewijzen
misschien wel te zeggen is
omdat het ook mensen waren en er over tijd veel verandert
maar niet het verlangen van een mens om zichzelf te zijn
Lisa van Tongeren
Stadsdichter van Zaanstad