Gedicht “Eromheen lopen”

Pride Night

Tijdens de Pride Night, nam onze historicus Imre, Lisa mee door het museum en vertelde meer over de verborgen queer geschiedenis van de Zaanstreek. Lisa realiseerde zich op dat moment dat er weinig geschreven bronnen zijn over LHBTIQ+’ers in de Zaanse geschiedenis. Toch betekent dat niet dat deze verhalen niet bestaan!

Geïnspireerd door de collectie en de verborgen queer geschiedenis, schreef Lisa het ontroerende gedicht “Eromheen lopen”, waarin ze reflecteert op koningen, molens en de tussenruimte waar deze vergeten geschiedenissen zich afspelen.

Wij publiceren met trots dit inspirerende gedicht! Het werk nodigt uit tot nadenken over de onzichtbare verhalen die in onze collecties schuilen.

Lees het gedicht en beleef Lisa’s perspectief op de Zaanse geschiedenis door haar krachtige woorden.

Stadsdichter Lisa van Tongeren tijdens Pride Night at the Museum

GEDICHT

Eromheen lopen

zullen we de dagboeken opnieuw lezen
niet om bewijs te vinden maar om de vragen te stellen
als we dit weten en dat weten
zou het dan zo kunnen zijn dat

totale vrijheid weet zich soms goed te verbergen
woont samen in een huis
schrijft ook brieven
verspreidt ergens toch een zoete geur als
lantaarntjes in een klimplant

zullen we in het museum de stukken middenin de ruimte plaatsen
zodat we eromheen kunnen lopen
het vanuit alle kanten kunnen zien
dichtbij staan dan weer veraf

hoe meer je inzoomt, hoe meer je tegenkomt wat voor zoveel mensen hetzelfde is
het rad begint te draaien, je herkent iets als het begin van een eigen droom

ruimte om jezelf te zijn is soms een stil tijdelijk huis
het danst in de polder, op de dijken
doet de wieken van molens draaien, is een arbeider zoals iedereen

zullen we nog steeds over koningen praten
en dan nu terwijl we weten dat
koningen ook verliefd werden op mannen
dat veel een goede vriendschap was, ja
maar dat het ook romantische liefde zou kunnen zijn

totale vrijheid is soms onder de oppervlakte
speelt in de tussenruimte met alle kansen die ze krijgt

zullen we zo naar andere mensen kijken
met in ons achterhoofd de kennis dat het van alle tijden moet zijn
dat als het daar, het vast ook hier
dat als het nu, dan vast ook toen en nog langer geleden

en zullen we in geschiedenisboeken
dan toevoegen dat wat we niet kunnen bewijzen
misschien wel te zeggen is

omdat het ook mensen waren en er over tijd veel verandert
maar niet het verlangen van een mens om zichzelf te zijn

Lisa van Tongeren
Stadsdichter van Zaanstad