Kunst uit de Zaanstreek
In de presentatie Kunst uit de Zaanstreek zie je historische, moderne en eigentijdse werken, gemaakt door kunstenaars die zich hebben laten inspireren door de Zaanstreek. Oude en nieuwe kunst hangt zij aan zij, wat verrassende contrasten en nieuwe inzichten teweegbrengt.
Het schilderij De Voorzaan en de Westerhem van de wereldberoemde Franse schilder Claude Monet is het pronkstuk van de collectiepresentatie Kunst uit de Zaanstreek. In de collectiepresentatie bevinden zich onder andere twee werken van voormalig fotograaf des vaderland Robin de Puy en een landschap van fotograaf Judith Jockel.
Regelmatig vind je hier een nieuwe selectie van werken uit de collectie van het Zaans Museum. Ook aanwinsten, met name van die hedendaagse kunstenaars, worden hier gepresenteerd.
Stillevens
In de collectiepresentatie zie je een aantal stillevens, waaronder het kleurrijke werk Stilleven met granaatappels en bloemen in een vaas, geschilderd door Jan Verkade.
Vanaf de oudheid was het schilderen van stillevens een oefening voor schilders. Ze oefenden op texturen en materialen. In Nederland werd het als genre vanaf de 17de eeuw steeds populairder.
Jan Verkade, die tot de cirkel rond Paul Gauguin en de beroemde kunstenaarsgroep Les Nabis hoorde, koos voor een heel andere manier van stillevens schilderen. Hij werkte niet naar wat hij letterlijk zag, maar wat hij zich herinnerde. Dit stilleven met granaatappels en asters schilderde hij meerdere keren, telkens op net iets andere wijze.
Portretten
De portretten van schilder Cees Bolding en fotograaf Robin de Puy hangen naast elkaar in de presentatie. Beiden portretteerden twee kinderen, Cees Bolding deed dat in 1916 en Robin de Puy fotografeerde de broers Saker en Ali meer dan 100 jaar later in 2020. Waar Bolding de kinderen laat poseren kiest De Puy daar juist niet voor.
Portretfotograaf Robin de Puy, werkt over de hele wereld. Toen zij in 2020 vanwege de covid-19 pandemie niet kon reizen, begon ze met het maken van portretten in haar eigen omgeving. Ze ontmoette de Syrische broertjes Saker en Ali en fotografeerde ze op een zo’n ongedwongen mogelijke manier.
Zus en broer Lucy en Jantje moesten tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchten voor het geweld. Ze woonden met hun ouders tijdelijk in Scheveningen, waar het veiliger was. Daar vroeg hun Zaanse buurman en schilder Cees Bolding of ze wilden poseren. Zo verdienden ze nog wat extra geld. Wie goed kijkt ziet dat dit geen rijke kinderen waren: een jas die te ruim zit en afgetrapte schoenen. Kinderen in een nieuwe dagelijkse realiteit, Cees Bolding was op zoek naar het ‘gewone’ dat voor hem juist bijzonder was.
Een zelfportret
Een bijzonder portret in presentatie is het zelfportret van Jacob Taanman.
Helder licht valt van opzij door de baard en over het hoofd van de man op dit zelfportret. Het lijkt je te kunnen verwarmen. Misschien keek Jacob Taanman naar het werk van de vroege Rembrandt, die op dezelfde manier met licht speelde.
Waar tijdgenoten zoals Jozef Israëls, Jacob Maris of Claude Monet zich afzetten tegen de gevestigde schilderkunst, koos Taanman ervoor om in een populaire, meer romantische stijl te werken. Hij maakte zich met zijn portretten en historische stukken geliefd bij de high society, tot aan de koninklijke familie aan toe.
