Koeiendans.

Tegenwoordig haalt de koeiendans het journaal en de nationale kranten. Massa’s mensen staan vaak in de druipende regen te kijken en zelfs de landbouwminister Carola Schouten, is uitgenodigd om de staldeuren te openen.

“Meestal waren de lammetjes de eersten die in de lente naar buiten mochten. Tegenover mijn huis op het Haaldersbroek zag ik ze langs de slootkant dartelen en soms met vier pootjes tegelijk opspringen. Ik werd er vaak blij van als ik ze bezig zag.

De koeien waren later aan de beurt, zij moesten wachten tot er genoeg gras in de wei was. (Ik vraag me af of dat dit jaar met Pasen al zover was, na het Siberische wintertje dat we beleefd hebben).

Twee huizen verder aan de Haaldersbroekerdwarsstraat was de boerderij van Jur Smit. De koeien stonden nog binnen op stal. Boeren die hun land in de polder hadden, moesten hun vee met een boerenplat vervoeren. Jur, die inmiddels op leeftijd was, deed alle werkzaamheden nog zoveel mogelijk zelf. Na schooltijd en op zaterdag kwamen er wel jongens om hem te helpen en dat was hard nodig.

Op een zaterdag aan het eind van april werd ik ruw uit mijn slaap gehaald. Er was iets aan de hand op het anders zo rustige Haaldersbroek.

Ik stapte naar buiten en vanaf de slootkant zag ik dat er een soort rodeo aan de gang was bij de boer. De staldeur stond open, de boerenplat lag in de sloot, één van de koeien stond er al in, gelukkig vastgebonden. Drie koeien renden rondjes over het erf, achtervolgd door de hulpjes. Een koe stond naast de boot tot aan zijn uiers in de prut. En het geloei was oorverdovend.

De ‘boerenknechten’ hadden de instructies van Jur niet helemaal begrepen, overmoedig waren ze begonnen om alle koeien in de stal meteen maar los te maken.

Op het Haaldersbroek stond burenhulp in die tijd nog hoog in het vaandel. Met vereende krachten werden de dames gevangen en netjes naast elkaar in de boot gezet, wel onder duidelijk hoorbaar protest.

Jur stak een pijpje op en nam rustig plaats achter het roer. De Bakkersdam ging open en de boot vertrok naar de weide in de polder. Ik heb ze niet zien uitstappen, die koeien, maar ik denk dat ze daar op hun eigen wijze hun koeiendans hebben voortgezet.”