Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
1970
Het verhaal van Gertjan Bakkum Door Ursulien van Berge-Bakkum
In de Kalverpolder dicht bij het Zaans Museum stond jarenlang een zwarte petmolen, die ervoor zorgde dat de waterstand van het weiland op de goede hoogte bleef. Drie enthousiaste jonge molenbouwers en een oude vrijster waren daar verantwoordelijk voor.
“De eerste mensen hadden hun huizen alweer een paar jaar betrokken aan het Zonnewijzerspad op de Zaanse Schans. Dichtbij de brug woonde de gepensioneerde huisarts Van Nieuwenhuijzen, verderop de familie Reijford en bijna aan het eind was het kleine huisje van Mies Wijers, een ongetrouwde maatschappelijk werkster.
Mijn vrienden: Ton Reijford en Martin Schaap en ik waren al jong lid van de Zaansche Molen. We hadden de opbouw van de Schans en het herstel van de molens met veel aandacht gevolgd. En we hadden samen een soort molenclub opgericht van jonge molenaars.
We kenden boer Jur Smit, die zijn land in de polder had en we mochten vaak met hem meevaren op zijn boerenplat over de Grote- en Kleine Dors en de Nieuwvaart. We hielpen hem met hooien en stallen uitmesten op het Haaldersbroek.
Ook voor Mies Wijers deden we wel eens een klusje. Mies wilde graag zelf iets toevoegen aan de Schans. Ze vroeg of wij daarbij wilden helpen als echte molenbouwers. Ze had een oude petmolen gekocht in de Rijp en toestemming gekregen om die in het weiland te plaatsen. Wij mochten ,de molen bouwen. Een hele zomer waren we daarmee bezig en aan het eind draaide de molen. We waren apetrots. Jarenlang deed het zwarte petmolentje trouw zijn werk in de polder.
Boer Jur kwam wel eens kijken bij de bouw en dronk een kopje koffie bij Mies.
Mies en Jur zijn kort daarna met elkaar getrouwd en wij waren de koppelaars. Mies verliet haar stek aan het Zonnewijzerspad en verhuisde naar de Haaldersbroekerdwarsstraat. Van een mannenhuishouding werd de boerderij omgetoverd in een echt huiselijk huis.
Mies zette duidelijk haar stempel op de Dwarsstraat. Als een echte maatschappelijk werkster heeft ze geprobeerd het niveau van het buurtschap op te hogen met culturele, gezellige avondjes, zoals diavoorstellingen en sinterklaasfeestjes.
Na het overlijden van Jur en Mies is de boerderij opgeknapt door de nieuwe bewoners.
Ik heb mijn timmerschuur achter de boerderij. En nee, ik ben geen molenbouwer geworden, maar timmerman.
De petmolen heeft het niet overleefd, het is vervangen door een ijzeren exemplaar.
Maar als ik door de polder vaar, kan ik in gedachten ons molentje nog zien, omringd door zijn grote broers aan de Zaan.”
Thanks for the marvelous posting! I quite enjoyed reading it, you happen to be a great author.
I will be sure to bookmark your blog and definitely will come back in the foreseeable future.
I want to encourage continue your great work, have a nice weekend!