Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
2019
Het verhaal van Astrid Plekker Door Ursulien van Berge-Bakkum
Meer dan veertig jaar geleden zat Astrid bij mij in de klas. Ik leerde haar opnieuw kennen via de vereniging Historisch Zaandam en de Studiemiddag ‘De Zegen des Vrouwenkiesrechts’ bij het Gemeentearchief Zaanstad.
In 1981, tijdens de grote demonstratie tegen de kruisraketten, was ze nog een tiener. Dit verhaal begint met een citaat van Astrid uit 2016:
“In 1981, op 21 november, was in Nederland de grootste demonstratie ooit van de vredesbeweging tegen de plaatsing van kruisraketten. Ik was erbij, samen met een half miljoen gewone mensen. Nu 35 jaar later gaan we weer de straat op. Laten we met minstens zoveel mensen de term hollanditis een nieuwe betekenis geven. De betekenis van vredelievendheid in een inclusieve samenleving. Op weg naar zondag 25 september 2016. We kunnen inspireren en wederom een voorbeeld zijn in de wereld. Ik ben erbij!”
“Na mijn schooltijd ben ik direct gaan werken. Mijn werk kon ik goed combineren met mijn passie voor reizen. Ik bezocht 33 landen en kijk daar met heel veel plezier op terug. Mijn ouders, Luuk Plekker en Greet Plekker- van Sante, stimuleerden mij om mijn eigen weg te kiezen, zelfstandig en onafhankelijk.
De broer van de grootvader van Greet, Simon Bernardus van Sante, was een katholieke architect uit Zaandam en verantwoordelijk voor veel scholen en huizen in Zaandam, zie Leo XIII. In 2019 is een boek over hem verschenen met de titel Rooms in ‘rood’ Zaandam.
Greet Plekker is verantwoordelijk voor de wijkkrant van Zaandam-Zuid: ‘De Zuidkanter’.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Mede dankzij de historische achtergrond van onze familie is vanzelf mijn interesse voor de Zaanse geschiedenis gewekt. Mijn belangstelling voor de Zaanse geschiedenis groeide tijdens mijn stage bij het Zaanse Archief.
Ik ben eindredacteur van het blad ‘Historisch Zaandam’. Deze vereniging houdt zich bezig met het geheugen van de stad, zodat de oude verhalen en beelden niet voor eeuwig verloren gaan. Op dinsdagochtend kunt u ons bestuur in de ‘Bullekerk’ ontmoeten.
Na mijn verre wereldreizen voelde ik mij helemaal thuis in Zaandam. En als ik iets niet weet te vinden, vraag ik het gewoon aan mijn ouders.
Sinds 2003 werk ik bij de raadsgriffie. Wij adviseren en ondersteunen de gemeenteraad, onze werkgever. We regelen onder andere de agenda, de stukken, de zaal, de vergoeding en het ontslag en de beëdiging van de raadsleden. We geven advies bij bijvoorbeeld moties en amendementen. Mijn taak is onder andere communicatie over de raad via social media, website en krant. We hopen de inwoners te betrekken bij de besluitvorming. Via de raadsgriffie was ik betrokken bij de studiemiddag over honderd jaar Vrouwenkiesrecht op 4 oktober”.
Leuk verhaal trouwens. Het verhaal is herkenbaar. Ook ik was erbij in 1981 bij de demonstratie tegen de plaatsing van de kruisraketten.