“In onze oude winkel aan de Oostzijde 80c zit nu een kapsalon”.

Als ik vroeger iets speciaals nodig had voor het handwerken, ging ik naar de winkel van Kroes aan de Oostzijde. Ze hadden altijd wat ik wilde hebben en de kwaliteit was gegarandeerd uitstekend!

Kroes manufacturen, wol- en handwerkzaak: 96 jaar een begrip in de Zaanstreek.
“Onze winkel is gesloten, hij heeft op 4 jaar na, honderd jaar bestaan. Er hebben drie generaties Kroes in gewerkt en gewoond. Ooit is onze zaak gebouwd door de grootvader van Co, die ook Co heette. Mijn man Co was best handig, hij had veel verstand van handwerk en manufacturen. Onze winkel was officieel een wol- en handwerkspeciaalzaak. Vanaf dat hij heel klein was hielp mijn Co al in de winkel. En na ons trouwen in 1965 stond ik daar ook, elke dag als dat kon.

Tien jaar nadat we getrouwd waren gingen we met onze kinderen boven de winkel wonen aan de kerkkant. Bij Bischoff werden de eerste nylonkousen verkocht, maar wij waren de eerste in de Zaanstreek, die panty’s gingen verkopen. Op een gegeven moment kregen we te veel concurrentie van de supermarkt en zijn we met de pantyverkoop gestopt. De Ten Cate collectie onderkleding voor dames, heren en kinderen werd steeds uitgebreider.

We verkochten ook borduurpatronen met de goede DMC-garens in precies de goeie kleuren. Ikzelf houd van niet telwerk borduren. Dat kon mijn zwager Henk veel beter! Hij borduurde de twee Zaanse schilderijen van Monet. Ik was vroeger coupeuse geweest bij Metz en Co in Amsterdam, dus ik had eigenlijk meer verstand van kleren naaien.

Kroes en Monet.
Co en ik hebben in 1987 de Monet-tentoonstelling in het Van Gogh Museum bekeken. De Zaanse schilderijen vind ik prachtig en we hebben de poster met de tuinhuizen een ereplaats gegeven in onze winkel. Nog regelmatig kijk ik met veel plezier naar de foto’s in het boek Monet in Holland van zijn bezoek aan Nederland.

In 2008 houdt Kroes op te bestaan.
Het is alweer achttien jaar geleden, dat mijn man Co overleed op 16 oktober 2003. Ik heb het nog vijf jaar volgehouden in de winkel, maar daarna is hij verkocht. Van veel mensen hoorde ik ,dat ze het heel jammer vonden, dat ik er een punt achter zette.
In mei 2008 verhuisde ik naar Oud-West.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Ik heb nu lekker veel vrije tijd. Met onze fotoclub hebben we een vaste middag. Ik hou van fotograferen en ik begeleid een handwerkgroepje. Daar doen we echt van alles: breien, haken, borduren. Een kantklosgroep is op dezelfde tijd aanwezig. Ik vind het leuk om tijdens de monumentendagen iets te komen vertellen over onze winkel en onze borduurpatronen”.