Private Shopping. Wat een gedoe in coronatijd!

December: op een ochtend gebeurde er een kleine ramp. Ik stond onder de douche. Geen druppel water bereikte mijn lijf. Het spoot regelrecht omhoog. De doucheslang was compleet lek. Kraan uitgezet, douche aangedweild. Maar wat nu? De winkels waren dicht en bij Albert Heijn zouden ze geen doucheslangen verkopen. Ik kon mij de vorige keer dat we lekkage hadden nog duidelijk voor de geest halen. De maat van het ophangpunt was niet gangbaar. Bellen met Gamma en bestellen. Na een half uur uitleg, adviseerde de mevrouw mij een foto te mailen. Mevrouw zou me terugbellen. Dat gebeurde niet en na een rondje langs zes verschillende winkels werd ik gelukkig aan de deur geholpen bij een technisch bureau.

Januari: zo langzamerhand was ik wel eens uitgelezen. Het hele huis was spic en span. De tuin helemaal winterklaar. Ik had alleen nog een half afgebreide trui liggen. Ik kon niet verder, want de wol was op. Helaas had ik de wol-wikkels niet bewaard, dus ik zou niet weten hoe ik dat online duidelijk zou moeten maken. De winkel was donker en potdicht. Een week later zag ik opeens, dat de winkeldeur openstond. Misschien was daar een kans. De winkeldame zei, dat ze me niet kon helpen. Ik moest eerst een afspraak maken en zou dan na 16.00 uur mijn slag kunnen slaan en dat moest telefonisch. De wol lag toevallig vlak achter de etalageruit. Ik kon aanwijzen wat ik nodig had en dat na vier uur ophalen en betalen.

Februari: volgende week zouden we op vakantie gaan. Misschien te warm voor de winterjas, mijn zomerjas was niet meer waterdicht. Op maandagochtend viel de reclame in de bus. Een voordelige aanbieding! Even bellen, kijken of ik een private shopping kon organiseren. Geen gehoor, alles was nog gesloten. ’s Middags had ik een afspraak in Zaandam. Ik ging toch even langs de winkel. Die was verlicht en op slot. Op mijn kloppen kwam er iemand naar de deur. Nee, ze kon me niet helpen, wel als ik vier uur later weer zou kloppen. Het is me gelukt om de jas te pakken te krijgen. Ik kon hem niet passen. Dus de volgende dag stond ik weer vier uur na de openingstijd voor de gesloten deur.

Maart: ik zakte door mijn stoel. Proberen of ik een vervangende bij de tweedehands winkel te pakken kon krijgen. Private Shopping! Wat een gedoe in coronatijd! Eindelijk door de wol geverfd.

Keurig een afspraak gemaakt en binnen tien minuten liep ik met een stoel de winkel uit. Het werkt! Maar wel met de nodige moeite.