Deel 1: Elly Schornagel-Busé: Met mijn ULO-diploma op zak op sollicitatiebezoek bij Bischoff.

GETUIGSCHRIFT   

L.S.    

Mejuffrouw E. Busé, geboren 28 februari 1951 heeft bij ons, gedurende de periode van 1 juni 1966 tot en met 31 juli 1977 als kantoorbediende op de afd. boekhouding en op de winkel-administratie gewerkt. Zij heeft de haar opgedragen werkzaamheden steeds tot volle tevredenheid verricht. Zowel in de omgang met haar chefs als met haar collega’s wist zij zich altijd correct te gedragen.

Ontslag geschiedde op haar eigen verzoek.                                 Getekend W. Heringa,    Bischoff B.V.

“Ik ben geboren in Haarlem. Vanwege mijn vaders werk bij Crok en Laan verhuisden we naar het Rustenburg in Zaandam. Daar ging ik naar de Vinkenstraatschool op de Gedempte Gracht. Met mijn ULO-diploma op zak reageerde ik op de advertentie van Bischoff in de Typhoon.

Een beetje verlegen stapte ik het kantoorgebouw binnen. Iemand van het personeel ging mij voor op de grote trap naar het kantoor van meneer Bank. Hij nodigde mij vriendelijk uit om achter een groot bureau met diepe laden te gaan zitten. Daarin zaten allemaal rode briefjes met credit erop en witte met debet. Ik heb heel goede herinneringen aan meneer Bank. Hij is helaas in 1970 overleden.

‘Leg ze maar keurig op nummer,’ zei hij. Ik was daar snel mee klaar. Meneer Bank keek me serieus aan. ‘Nu, denk je zeker: wat saai, als ik dat elke dag zou moeten doen.’

Daar was ik het niet mee eens. Ik vond het enig! De briefjes moesten op schema gezet worden. Debet en credit gelijk. En dat ging niet alleen over het Zaanse hoofdkantoor. Uit alle filialen uit Nederland werden de briefjes naar Zaandam gestuurd, natuurlijk ook over de onderlinge leveranties. Alles moest handmatig worden aangeslagen. Er was in die tijd nog geen factureermachine.

Bij Bischoff op kantoor heb ik veel geleerd. Later kreeg ik er taken bij, zoals archiveren en de boekhouding. Meneer Bank vroeg: ‘Denk je dat je het kan? Dat je ervoor kan zorgen, dat de maandcijfers kloppen?’ Vanzelfsprekend hoorde daar een tientje opslag bij.

Chef personeelszaken was meneer Heringa. Terwijl ik door de winkel liep, vertelde ik een collega, dat ik voor Heringa werkte. Dat hoorde mijn chef die daar toevallig aanwezig was. Ik werd meteen op het matje geroepen. Ojee, zenuwachtig meldde ik mij op zijn kantoor. Hij keek me streng aan en vroeg: ‘Juffrouw Busé, heb ik soms bij u op school gezeten? Zo spreek je niet over je meerdere.’

Uiteraard bood ik mijn verontschuldigingen aan. Het incident heeft gelukkig geen gevolgen gehad voor mijn baan en latere getuigschrift. Meneer Heringa is overleden. Jaren later sprak ik met zijn dochter over deze herinnering. ‘Wat had mijn vader dat leuk gevonden om te horen,’ zei ze.”

Lees verder: Deel 2: Elly Schornagel-Busé: Een hele leuke tijd met de collega’s bij Bischoff.