Een Chinese muur van 55.000 antieke IJsselformaat steentjes.

Ik heb een afspraak met Peter-Jan van Steenbergen, directeur van de Zaanse Schans, in pakhuis Vrede, Schansend 1. Dit mooie pakhuis stond vroeger aan de Oostzijde in Zaandam en nu sinds jaar en dag aan de Zaanse Schans.

Peter-Jan gaat in 2018 zijn functie als directeur neerleggen, een aanleiding om hem nog een Zaans verhaal te ontfutselen. Eigenlijk twee Zaanse verhalen, die ik in één titel heb gevangen.

“In 2010 voordat ik directeur van de Zaanse Schans werd, was ik projectleider. Ik had onder andere de leiding over de herinrichting van het Glop, waar de rondvaartboten aanmeren.

Het was een rommelig pleintje met schelpen. Er is een plan gemaakt: er zouden tuintjes, hekjes en een ordentelijke bestrating moeten komen. Floris uit Wormerveer kreeg de opdracht om onder andere 55.000 antieke IJsselformaat steentjes te plaatsen. In verband met de start van het toeristenseizoen móést het werk in januari beginnen. En het was al eind december!

Helaas waren de antieke steentjes nergens te krijgen. Er is besloten om dan maar te kiezen voor nieuw gebakken stenen, die zouden er toch binnen een paar jaar wel antiek uit zien. Maar daar werd een stokje voor gestoken.

Ik werd op het matje geroepen door de historische werkgroep (nu Historische Commissie). Hoe ik het in mijn hoofd haalde om zoiets te bedenken. Op deze manier haalde ik de ziel van de Zaanse Schans onderuit. Ik heb de werkgroep toen een ultimatum gesteld. Als zij de steentjes konden bemachtigen zou ik het budget hiervoor beschikbaar stellen. En dat gebeurde. Aan het eind van de kerstvakantie stond er een doosje op mijn bureau met een antiek IJsselformaat steentje erin, Met vriendelijke groeten van Jan Piet Bloem!

Een ander verhaal gaat over de komst van de Chinese minister van Energie naar de Schans. Ik mocht hem en zijn gevolg ontvangen. De minister was heel enthousiast. Hij noemde de Zaanse Schans: De Chinese Muur van Nederland. Natuurlijk vanwege de molens, mede dankzij de verhalen van Piet Kempenaar van De Kat. De kaas en de klompen hadden niet zozeer zijn voorkeur, maar de belangstelling van het gezelschap ging wel uit naar de schapen, die uitgebreid werden gefotografeerd.”

We praten nog lang na over alles wat met de Schans, de molens en het erfgoed te maken heeft. Dank je wel Peter-Jan voor je mooie verhalen.