Gebouw 8

Wapendepot

Bouwjaar 1899, rijksmonument

Vroeger
Dit is een van de oudste gebouwen op het terrein. De bouw duurde maar liefst vier jaar, doordat de verse kleigrond eerst moest inklinken. Het gebouw werd in 1938 verbouwd tot hoofdkantoor. Het was een indrukwekkend gebouw met een luxe trappenhuis. Door de administratieve functie was dit een van de weinige gebouwen waar veel vrouwen aan het werk waren. Werknemers konden hier elke week hun salaris ophalen. Het enige wat nog herinnert aan de oude functie van het gebouw, zijn de enorme ingebouwde kluis en de resten van de kastenwand van de tekenkamer op de eerste verdieping.

De ME oefende in de jaren negentig en zette daarbij zelfs helikopters in. Tijdens deze oefeningen is een gat in het dak gemaakt, die niet werd hersteld. Hierdoor trad al snel verval op. In 2017-2018 werd het casco gerestaureerd.

Oud-medewerker vertelt: “Iedere zaterdagmorgen kwam er een oude man, een zekere Bakker, de fabriek binnen en blies dan op een lange fluit. Hij had hiervoor een geheel eigen ritueel. Eerst gaf hij één lange stoot op zijn fluit en dat betekende dat de hogere lonen zouden worden uitbetaald. Deze waren voor de vaklieden en zij moesten zich naar het schaftlokaal begeven, om daar hun weekloon in ontvangst te nemen. De tweede stoot was voor de iets minder bedeelden en zo ging het door tot vier stoten. Deze laatsten waren dan de jongens. Zij zaten echter meestal reeds met de eerste fluit in het schaftlokaal om de centen maar zo snel mogelijk in de zak te hebben. […] Wat de lonen betrof het volgende: als jongen van dertien of veertien jaar verdiende je drie gulden per week. En dat was voor die tijd heel wat. Later heb ik begrepen dat dit meer een lokloon was, want ieder jaar kreeg je, schrikt u niet, zo’n zestig cent verhoging en u kunt wel nagaan wat je verdiende las je negentien jaar was.”