Atenaardigheden en tradities.

Bij mijn binnenkomst in het huis van Wim en Maud Aten viel mijn oog direct op het schilderij achter de voordeur. Net als ik, houdt Wim van schilderen en veel Atens met hem, met zijn oom Willem als zijn voorbeeld.

Ook andere typische zaken betreffende de familie zijn in dit gesprek naar voren gekomen:

De liedjes bij trouwerijen: Suikertje, suikertje en kaneel, en potaten met jus. (Brandewijn met suiker en wat kaneel en aardappels met jus).

Of: Lagajegatje (3x) Jan Thijssen. En als je dan niet verder kan, begin je weer van voor af an. Lagajegatje(2x) Jan Thijssen.

De Zaanse tradities: De in 8-vorm gebakken Duivekater is een verbastering van het woord Deuxfoisquatre.

Letterbanket heet propdonder (misschien een Aten-familienaam?)

Lekkernij voor verjaardag: soesje met daarin gestopt een bitterkoekje en daar geef je een klap op (betekent: het samengaan van het bitter en zoet in het leven).

Toneel spelen: Oom Rem Aten en zijn vrouw Greet speelden bij toneelvereniging Vondel. Remmert vertaalde talloze toneelstukken uit het Engels, Frans en Duits, meestal blijspelen. De uitvoeringen waren bij Ons Huis op de Gedempte Gracht.

Na de Februaristaking stond het verhaal van Chris Bean op de rol, maar de bezetters hadden bedacht, dat vanaf 20.30 uur alle deuren en ramen gesloten moesten zijn. Dus pas op 12 maart was de première en dankzij de moffen uitverkocht.

Blauwbaards achtste vrouw was het volgende succesnummer.

Later stond de Markies van Montferrat en vrouw Monna op het programma, dat werd goedgekeurd door de Kultuurkamer mits de Amerikaan in het stuk werd vervangen door een Braziliaan. Helaas kwam de brief te laat binnen, haha! Greet Aten werd de Zaanse Mary Dresselhuys genoemd. Toen de Kultuurkamer steeds meer eisen ging stellen, hebben ze hun toneelhobby voor korte tijd aan de wilgen gehangen.

Later heeft achter/achterneef Diederik de toneeltraditie voortgezet en nu nog schittert Marian Aten in het Zaanse amateurtoneel.

Montessorischool in Koog aan de Zaan. Samen met andere kinderen van gegoede families uit de hele Zaanstreek zaten de kinderen van Bart Aten op de Montessorischool Saenden. Er waren twee afdelingen voor lager onderwijs en voor voorbereidend onderwijs. Het schooltje was gevestigd in een herenhuis vlak bij het laboratorium van Honig aan de Dubbele Buurt. Het was vooral in en vlak na de oorlogstijd moeilijk om voldoende leerkrachten te vinden.

Ondanks de stijging van het leerlingenaantal in 1948 werd de school hierdoor toch opgeheven.