Bloedverziekend heet.

Ik viel van de ene verbazing in de andere toen ik huize Hartman opzocht. Het staat in een prachtig stukje van oud Zaandam, geschilderd in een echt Zaans groen kleurtje en voorzien van uitbouwtjes die we vroeger goedjaarseindjes noemden. Anita is een ras Amsterdamse die hier in de Zaanstreek haar stek gevonden heeft.

Ze geniet van haar pensioen, maar is nog lang niet uitgewerkt. Ze doet haar best voor de leefbaarheid in de Russische Buurt en werkt met plezier als docent in het Zaans Museum.

Kinderen vindt ze geweldig, vooral de kinderen aan wie ze jarenlang les heeft gegeven in Floradorp in Amsterdam Noord. Floradorp is een hechte gemeenschap. Hele families wonen nog samen in dezelfde straat en nieuwelingen worden niet echt welkom geheten.

Anita vergelijkt de omstandigheden wel eens met boek: Het Pauperparadijs van Suzanna Jansen. De bewoners hebben hun eigen normen en waarden, maar zijn ook goudeerlijk. Ouders dragen hun kinderen op handen en hebben alles voor ze over.

Haar Amsterdamse tongval is nog een klein beetje aanwezig. Ik kan me voorstellen, dat ze ook hiermee de kinderen in die wijk volledig inpakte. Haar verhalen over de kleine land- en tuinbouwschool waar ze les heeft gegeven, getuigen van haar grote hart voor deze kinderen.

Jordy: die toen ze hem een standje gaf verstikt uitriep: “Ik weet wel waar jullie het over hebben in de lerarenkamer. Dat is er weer één van Jacobse!”

Jesse: een jongen met wie ze vaste afspraken had over zijn schoolwerk en zijn kluisje en meer dingen. Anita kwam hem tegen in de gang, ze had die dag een jurkje aan. Jesse keek een beetje benauwd, maar ineens klaarde zijn gezicht op. Hij riep: “Juf, wat ziet u er sexy uit!” Dan kun je toch niet meer boos worden.

Kinderen die als het moest voor haar door het vuur gingen. “Zo praat je niet tegen mijn juffie.”

Een vader die verhaal kwam halen omdat zijn zoon moest nablijven, Anita vertelde hem dat hij haar gemeen had uitgescholden. Pa gaf zijn zoon vervolgens een draai om zijn oren en raadde juf aan dit voortaan ook te doen.

Zo zijn er tientallen verhalen, bijvoorbeeld over een schoolreisje. Anita vertelde de kinderen dat ze naar een 360 graden bios zouden gaan. Een van de kinderen zat heel benauwd te kijken. Toen Anita vroeg waarom, antwoordde hij: “Maar juf, dat is toch bloedverziekend heet daar.”