Deel 2: Piet Schornagel: Werken bij Bruynzeel, jubilea, feestjes en andere herinneringen.

“Jubilea werden bij Bruynzeel uitgebreid gevierd. Alle cadeautjes die ik daarvoor ontving heb ik zuinig bewaard. Speldjes, bij tien- en vijfentwintig jaar. Een horloge met inscriptie, een pen en nog veel meer.

    

Mijn vijfentwintigjarig jubileum werd met een groot aantal jubilarissen gevierd bij Koekenbier in Alkmaar. Het was mijn gewoonte om elke dag vroeg te beginnen. Op een gegeven moment leek het wel of ik gestalkt werd door mijn collega’s. ‘Moet je niet naar huis, Piet? Je bent zo vroeg begonnen. Je bent vast hartstikke moe!’ Op de feestavond ontdekte ik wat de reden daarvan was. Ze hadden een houten fiets voor me gemaakt. Dat was een enorme verrassing. Ik heb er nog een link rondje op gereden door de zaal. Ik gleed bijna uit. De fiets heeft jarenlang te pronk gestaan op de camping in Nunspeet.  Ik moet hem nog steeds ophalen. Dan zet ik hem hier in de tuin.

Een houten fiets bij mijn 25 jarig jubileum.

Na ons trouwen woonden we eerst in de Linnaeusstraat in Poelenburg. Later kregen we een eengezinswoning in Krommenie met een Bruynzeelkeuken. Om ons heen woonden heel veel arbeiders uit Zaanse bedrijven, zoals Verkade en Albert Heijn.

Soms hadden we Open Dagen voor nieuwe leerlingen, dan was ik wel eens gastheer, dus ome Piet.

Er werkten veel Pieten bij ons. We hadden een Piet Schaverij en de bijnaam van Piet Derksen was Piet Sauna. Ik vroeg me wel eens af: hoe heet ie ook alweer van zijn eigen naam ?

Toen ik bij Bruynzeel begon ging ik vanuit Haarlem op de fiets naar mijn werk, alleen als het koud was kocht ik een treinkaartje. Later had ik een brommer. En vaak reed ik mee met Daan Mens in zijn Volkswagen. We reden altijd over de Westzanerdijk. Dan konden we vanuit de verte de pont zien varen, die moesten we halen. Bij Nauerna lag een grote plas water. Die was in de winter bevroren.

Daan was een schaatser. De pont was er voorlopig nog niet. Daan stopte op een parkeerplaats. ‘Wat ga je doen?’ vroeg ik. ‘Even een toertje maken,’ zei hij. ‘Als de pont eraan komt, moet je even roepen.’ Hij bond zijn schaatsen onder en maakte een rondje over het ijs.

Mijn gezondheid ging achteruit. Ik kreeg reuma, hierdoor werd ik gedeeltelijk afgekeurd. Later werkte ik nog drie dagen per week tot aan mijn pensioen.

Het ging op een gegeven moment slecht met Bruynzeel. Ze werden overgenomen door een Engelstalig bedrijf. Ik kreeg toen een aanbod om met de keukenfabriek mee te verhuizen naar Bergen op Zoom, dat heb ik afgewezen.

Nu is Loods 5 in onze oude fabriek gevestigd. Nieuwsgierig ben ik daar op een dag gaan kijken. Het was 30 september 2018. Ooit was ik op 30 september 1958 hier begonnen. Zestig jaar geleden. En daar werd ik toch wel emotioneel van. Boven was een soort kantoor, in de hoek stond nog een oude Bruynzeelkeuken. Misschien heb ik die vroeger wel in elkaar gezet”.