Deel 1: Jan Hek: chocolademaker. Werken op de chocoladeafdeling van Verkade.

We moeten aan het werk, met alleen tokkelen, kun je het niet verdienen.

“Mijn naam is Jan Hek. Ik werkte van september 1982 tot april 1994 als productieleider op de chocoladeafdeling van Verkade. Toen Marvelo sloot, zeer tegen onze zin, gingen we met vierendertig man naar Verkade. Ik werkte in de nieuwe branderij en later heb ik het hele spul overgenomen.

Ik zorgde onder andere voor de ontvangst van de grondstoffen. We maakten daar drieëndertig soorten chocola van met hazelnoten, pinda’s, sinasspul en nog veel meer.

Mijn mensen brachten alles in karren van 500 kilo met de lift naar boven. Daar werden repen, letters, oublies en ook bonbons gemaakt. Van grondstoffen tot ik weet niet hoeveel bonbons. Ze waren echt heerlijk! En ik regelde het hele spul.

Veel vergaderen, daar baalde ik altijd van, maar dat hoorde erbij. Soms werd het te gek. Toen meneer Henkemans werd vervangen, die ging naar de pakkerij boven, heb ik wel eens tegen de bedrijfsleider Schriek gezegd: ‘Alsjeblieft, laten we nou aan het werk gaan. We zitten maar te tokkelen, daar kunnen we het niet mee verdienen.’

Ik werkte in principe van acht tot vijf. Maar ik dacht niet van: ‘Het is vijf uur, ik ga naar huis’.

Aan de andere kant ging ik ook wel eens eerder weg. Of gewoon even naar de kapper. Dat kon gewoon. Ik keek niet op de uren.

Het was wennen in het begin. Ik ben namelijk machinist van huis uit. Als er wat was, regelde ik het zelf. Hier moest je bellen met de timmerwerkplaats. Ik snapte dat niet, dan stond de hele productie stil. Dat veranderde later hoor.

Ik zei wel eens tegen meneer Henkemans: ‘Bij Marvelo hadden we modernere machines, dat ding moeten we hier hebben.’ Uiteindelijk kwam die machine hier, dat scheelde een hoop tilwerk.

We werkten op de afdeling met zo’n vijfentwintig tot dertig man en we waren vooral aan het moderniseren. Op het laatst brandden we de cacaobonen niet meer zelf. We haalden de massa bij Gerkens.

Tenslotte werkten we nog met de helft van de mensen toen ik in 1994 vertrok. Alles was enorm gemoderniseerd. De zware karren waren er nog, voor de rest was alles anders. We maakten dagen van zesendertig ton chocola. In totaal verscheepten we tweehonderd tot tweehonderd vijftig ton chocola. Veel ging per tankwagen naar België.

Naast de productie was er ook de technische dienst. Die zat op de tweede verdieping. Daar werkten we ook goed mee samen. Het is allemaal heel goed gelopen.”

Lees  verder: Deel 2: Jan Hek. Hoe ik stopte op de chocoladeafdeling van Verkade.