1953

Quarantaine achter raamhorren en de Planta-ziekte.

Het verhaal van Ursulien van Bakkum
Door Ursulien van Berge-Bakkum

De babyboom van na de oorlog: mensen van zeventig jaar en ouder, hebben in deze tijd de gevaarlijke leeftijd. Regelmatig komen suggesties langs om ze allemaal op te hokken. Ik behoor daar ook toe. Uiteraard ben ik voorzichtig en houd me, zo goed mogelijk, aan de adviezen van de regering. Hoe ging dat vroeger met die besmettelijke ziektes?

Op mijn bovenarm heb ik drie witte plekken, littekens van de pokkeninjecties, net als bijna al mijn leeftijdgenoten. Toen ik klein was, had ik de mazelen. Om aan te sterken kreeg ik elke dag een geklutst ei met suiker en de wijkverpleegkundige Zuster Strooker, een struise dame op de fiets, kwam mij twee keer in de week een penicillineprik in mijn bil geven.

Ergens diep onder in de kast ligt een vergeeld inentingsboekje van het Wit-Gele kruis. Ik heb het lang niet meer ingekeken. De DKTP-injecties staan erin. De mazelenprik werd pas later uitgedeeld, toen had de hele familie deze ziekte al gehad.

In ons gezin zijn veel kinderen geboren. Op mijn vierde jaar had ik al drie broers en zussen. Mijn moeder was in verwachting van José. Het mazelenvirus had net rondgewaard. Allemaal hadden we deze ziekte gekregen en dat was maar goed ook, had zuster Strooker gezegd.

Toen werd Jaapje ziek. Het was iets met rode vlekjes. Had hij weer mazelen gekregen? Roodvonk, zei de zuster of Rodehond misschien. Rodehond, bevestigde de dokter. Erg besmettelijk voor zwangere vrouwen. Hij adviseerde om de kinderen onder te brengen bij familie. Maar waar breng je vier kinderen onder tijdens een babyboom?
Het werd dus quarantaine. Ons huis had veel kamers. Mijn vader tilde de deuren uit de scharnieren en in de deuropeningen zette hij de raamhorren stevig vast. Zo zaten we dus: allemaal in een ander kamertje met ons eigen speelgoed. We konden wel met elkaar praten en tegen elkaar schreeuwen. Het is goed afgelopen, alleen Jaapje heeft Rodehond gekregen en de nieuwe baby, Gertjan, is gezond op de wereld gekomen.

Toen ik tien jaar was, kreeg ik overal op mijn lijf witte jeukende vlekken. Een nieuwe ziekte? Moesten we weer in quarantaine, nu met acht kinderen? Ik was de enige in ons gezin. Mijn moeder was zwanger, zij kreeg ook uitslag, alleen op haar knieën, waar de elastieken kousen een beetje dun waren.
Meer mensen in Nederland hadden dezelfde verschijnselen, werd het een epidemie? De dokter vertelde, dat het ging om de Planta-ziekte. Aan de populaire Planta-margarine was een nieuwe emulgator toegevoegd: de boosdoener. Dat begrepen we uit de berichten in de Typhoon. Het ging vanzelf over. Maar het was geen reclame voor de producent: Unilever.

Reacties

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *