2018

Spookhuis aan de Zaan.

Het verhaal van Pjotr Rentinck
Door Ton Olsthoorn

Op de brug bij de Zaanse Schans kwamen Jeroen Breeuwer en ik elkaar toevallig tegemoet. “Jeroen weet jij of de Zaanstreek spookhuizen heeft?” vroeg ik hem. “Jazeker! Meerdere! Mijn geboortehuis De Waakzaamheid bijvoorbeeld” antwoordde hij me zonder te aarzelen. “Praat maar eens met Pjotr Rentinck, die had daar een restaurant”.

En zo zat zomaar topkok Pjotr bij mij thuis op de bank. Een vriendelijke bescheiden man, die met een bourgondische uitstraling zijn beroep verraadde. De koffie geen tijd van drinken gunnend stak hij tegelijk van wal. “Ik ben altijd al gevoelig geweest. Het zit in mijn familie”. En zonder zich verder in te houden sprak hij helemaal vrijuit. In de nazit van een restaurantwerkdag zag Pjotr regelmatig een dame in het blauw de trap afkomen. Maar die dame was er niet echt. Net zomin als de man die met een hoed op over bovenverdieping  heen en weer liep. Leek de dame in het blauw zich bewust van het gezelschap, de man  met de hoed liep als een geprojecteerde film heen weer. “Daar had je geen contact mee”. Pjotr kon beide personen behoorlijk gedetailleerd beschrijven.

Maar.. Pjotr was niet de enige die de verschijningen zag! Jeroen zelf had ook zulke verhalen. Ook sommige personeelsleden. Ook een vorige uitbater. Of gasten begonnen er uit zichzelf over “dat ze iemand boven gezien meenden te hebben”. Een vriend van een medewerkster vond het allemaal flauwekul. “Probeer het maar uit” had Pjotr hem uitgedaagd. Met bravoure had hij op de bovenverdieping zoiets geroepen als “hallo, is daar nog iemand?”. Hij hoorde toen zo duidelijk iemand verveeld zuchten, dat hij van schrik “in no time het pand had verlaten”.

Pjotr verraste mij met meer voorbeelden. Een deur die zomaar niet open ging, geklop op de ramen van de bovenverdieping. Plekken die iedereen vermeed. Etc.

“En hoe is de situatie nu? Kun je daar gewoon uit eten gaan?” vroeg ik.

“Oh ja! Het gebouw is helemaal schoon”. Iemand had de kwalijke invloeden verdreven. ”Sommige dingen kunnen beter beneden in de grond blijven”.

Jeroen Breeuwer en Pjotr Rentinck, Zaanse Verhalenbank

Jeroen Breeuwer en Pjotr Rentinck

Hoekje Waakzaamheid, Zaanse Verhalenbank

Achter dat raam boven..

Reacties

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *