Trots op de Zaanstreek.

Wij hebben onze plek gevonden en willen hier nooit meer weg.

In 1985 verhuisden wij naar de Zaanstreek. Ik ben geboren in Heerlen en kom uit een katholiek gezin. We stemden dan ook altijd CDA. Wat had ik te zoeken in Zaanstad, dat bekend stond om zijn fabrieken, een rode stad?

Ik woonde al 15 jaar in de Zaanstreek toen wij gingen verhuizen naar de Hogendijk. De bouw van onze nieuwe woning werd uitgestel, omdat er op de bouwplaats een scheepswerf gevonden was. Ik was verbaasd, dat Czaar Peter de Grote hier was aangemeerd en geslapen had op het Krimp in het Czaar Peterhuisje. Ik had er nog nooit van gehoord en bij navraag waren heel veel Zaankanters daar ook nog nooit geweest.

Wij doken in de historie van de Zaanstreek. Rond 1600 was het hier een drukte van jewelste: molens, scheepsvaart, walvisvaart . Er werd handel gedreven met de hele wereld. Wat een techniek, wat een cultuur! De Zaankanters hebben dit niet alleen gedaan. In de zeventiger jaren zijn er vanuit allerlei landen gastarbeiders binnengekomen, die met hen samen hebben gezorgd voor de wederopbouw van de streek. We hebben ze welkom geheten en een plek gegeven in onze steden en dorpen. Wij hebben met ze samengewerkt en ook zij hebben bijgedragen aan wat wij nu hebben bereikt.

In de Saense School voor Beeldende Kunst proberen mijn man Wim door zijn fotografie en ik via mijn schilderkunst het Zaanse erfgoed meer onder de aandacht te brengen. Zoals met het project ‘Rondgang door de Russische Buurt’ en recent ‘het gezicht van de Zaanse Schans’ 2017.

Het verleden verbinden met het heden, met een blik naar de toekomst. Ontwikkelingen op wetenschappelijk en technisch gebied en de veranderende communicatietechnieken zorgen voor grote veranderingen. Het rijke verleden heeft aangetoond, dat wij ook daar een antwoord op kunnen vinden door het geloof in onze eigen oeroude kracht .

Ook nu komen er van veel kanten mensen uit andere landen bij ons binnen. We noemen ze vluchtelingen. Wij weten zeker, dat we ook deze mensen kunnen verwelkomen en met hen onze stad kunnen maken tot een plek waar iedereen zich thuis voelt. Zaankanters kunnen dat.

Wij zijn dan wel geen echte Zaankanters maar wij voelen ons wel Zaankanters