2019

Deel 5: Van de Hollandse Zaan naar de Korana in Kroatië.

Het verhaal van Jannie Rapaic-Jonker
Door Ursulien van Berge-Bakkum

Terug naar mijn eigen huis.

Na de oorlog in Kroatië stond het huis van Jannie Rapaic-Jonker nog steeds in Jezerce bij de watervallen van Plitvice. Ze was al die jaren niet terug geweest naar het land waar haar kinderen waren geboren en haar man was gestorven.

“In het jaar 1995 was de oorlog afgelopen. Ik kon echter niet terug naar mijn eigen huis, dat we zelf gebouwd hadden in Kroatië. Er woonden andere mensen in en die wilden er niet uit. Pas in 1998 kon ik daar een kijkje nemen. Mijn huizen zagen er vreselijk uit, alles was vernield of gestolen. De spullen waarmee mijn moeder en ik met zoveel liefde alles hadden ingericht waren vernield. Hele deuren waren eruit gesloopt. Gelukkig zaten er geen kogelgaten in de muren. Wel waren alle ramen ingegooid en veel van de inrichting was, volgens mij, opgestookt in de kachel.

In die tijd waren er heel veel huizen in Kroatië met kogelgaten. Veel gevluchte mensen durfden nog niet terug te keren. Vanaf het moment dat ik mijn huis terugkreeg, ging ik elke vakantie naar Kroatië. Stukje bij beetje en heb ik alles weer opgeknapt. Mijn moeder was intussen heel oud. Ze is nog één keer met mij mee geweest, toen het huis bijna klaar was. Pas na haar overlijden maakte ik plannen voor mijn toekomst.

Kroatië was mijn tweede vaderland, ik wilde daar wonen. Een probleem was, dat mijn kinderen en kleinkinderen in Nederland bleven. Die kan niet missen. Ik heb gekozen voor een compromis: in de warme tijd naar Kroatië en in de koude tijd naar Nederland.

Ik heb een appartement in het huis van mijn dochter. Na mijn pensionering ben ik daarmee gestart. Het zomerhuis verhuur ik als Bed and Breakfast. Zelf heb ik mijn intrek genomen in het huis waarin ik vijfentwintig jaar met mijn gezin heb gewoond. Het is hier erg druk geworden. Er komen steeds meer bussen vol toeristen uit de hele wereld om van de Plitvicemeren en de watervallen te genieten. Voorlopig is het einde nog niet in zicht. De mensen staan in lange rijen voor de ingang en gaan voetje voor voetje over de paadjes en loopbruggen. Het gaat goed met mij. Ik spreek vloeiend Kroatisch en de meeste gasten in Huize Jannie zijn afkomstig uit Nederland.

Mijn leven staat weer op de rit, ik voel me gelukkig op de twee plekken op de wereld waar ik het liefste ben.”

Reacties

2 antwoorden
  1. Marjolein Harms
    Marjolein Harms zegt:

    Wat ontzettend leuk om dit te lezen. Toen ik klein was paste de moeder van Jannie, die wij Tante Truus noemden op mij en mijn broertje. Zodoende zijn wij in de zomervakantie ook met onze ouders op bezoek geweest in plitvitce bij Jannie. Ik heb daar bijzondere herinneringen aan.

    Beantwoorden
  2. Lydis Hoogstraten
    Lydis Hoogstraten zegt:

    Hallo Jannie, bij toeval las ik je levensverhaal. Wij kennen elkaar van de opleiding voor kleuterleidsters in Haarlem. Ik weet niet of je mijn naam nog kent: lydia Koeman , uit Haarlem.

    In mijn 1e leven ben ik nog bij je geweest in Kroatie. Nu woon ik al heel lang met mijn partner Jan Rip in Schiedam. Mocht je het leuk vinden, dan kan je reageren middels whattsapp of mijn email adres.

    Ik lees hrt eventueel wel.

    Groeten, lydia

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *