Meer avonturen van Tsaar Peter.

Een indrukwekkende lange Rus in een piepklein huisje in saaie stad. Hans Bax vertelt verder, op geheel eigen wijze, over de avonturen van Peter de Grote in binnen- en buitenland.

“Peter de Grote bleef niet in het huisje zitten kniezen. Hij bracht met zijn vrienden veel tijd door in ‘lokalen’ om daar wat te drinken, nou ja, drinken, zeg maar feest vieren, ‘pirowaatj’ (bij ons later pierewaaien genoemd) op Russische wijze. Dat gebeurde met veel kabaal, gezang en schieten om zich heen, zodat ze soms mooie schilderijtjes aan de wand van het etablissement vernielden. De volgende morgen betaalden ze zonder bezwaar aan de waard het ‘gelag’.

Peter ging wel eens zeilen met een mooie, net als hij, heel lange herbergiersdochter. Een van die tochtjes had misschien later ‘gevolgen’. In de streek kwamen daarna wel heel lange kinderen voor, die veel op hem leken.

Herbergiersdochters waren leuk. De streekbevolking werd echter steeds lastiger en opdringeriger om een glimp van die ‘Lange Gekke Tsaar’ op te vangen. Hij was meer dan twee meter lang. Peter had daar vaak schoon genoeg van en deelde soms oorvijgen uit. Omstanders zeiden, dat zo iemand ‘tot ridder geslagen’ was. Zo iemand heette verder De Ridder, een familienaam die vandaag de dag ter plaatse nog voorkomt. Over het nalaten van sporen gesproken!

Na acht dagen kwam gelukkig voor de Tsaar het bericht, dat hij welkom was in Amsterdam. Men hield hem daarna nog enkele maanden bezig met het bezoeken van dezelfde soort handwerkplaatsen en fabrieken. Een soort stage op de werven van de VOC. Hij nam de organisatie van de scheepswerven onder de loep en toonde vooral interesse in de bouw van grotere schepen.

Aan het einde van zijn verblijf stuurde hij een lange trein koetsen, volgepakt met in Holland gekochte instrumenten, wapens en wat dies meer zij, naar Rusland en begaf zich met zijn vrienden, die hij ook overal stage liet lopen en in de leer deed bij productiebedrijven, naar Engeland. Daar verbleef hij een jaar op uitnodiging van Koning Willem III, ook een Hollander, waarmee hij goed kon opschieten.

Na vele bezoeken en verblijven op verschillende plaatsen, vooral op de grote scheepswerven aan de Theems, waar men precies de geschikte, veel grotere en zwaar bewapende oorlogsschepen bouwde die hij voor zijn eigen Russische gevechtsvloot nodig had, ging hij door naar Frankrijk, later naar Oostenrijk. Daar, in Wenen, kreeg hij bericht over een zeer gevaarlijke rebellie van de Garde der ‘Streltsy’ in Moskou. Alweer haastte hij zijn gezelschap vooruit naar het vaderland, liever gezegd Moederland, ‘Rodina” zoals de Russen altijd met emotie zeggen. Hij liet de opstand neerslaan met ijzeren strengheid enhielp eigenhandig mee met de executies van rebellen, want zelf doen van wat dan ook was altijd zijn hobby.

Echter speciaal naar Zaandam komen voor het leren bouwen van bootjes…nee dus. Maar het is een leuk verhaal voor bezoekers van het ‘Tsaar Peter Huisje’, voor operettes en een standbeeld, dat overbleef na de Wereldtentoonstelling in Parijs: een Tsaar die eigenhandig een bootje bouwt.

Zo leuk!…..”