2005
Deel 2: Kies een wedstrijd van Ajax als taalles en ga daarmee aan het werk.
Het verhaal van Alida Joachim, voorzitter van het bestuur van het Inloophuis Poelenburg Door Ursulien van Berge-Bakkum
“Toen de eerste buitenlandse arbeidskrachten in Nederland arriveerden, werd er vanuit gegaan dat ze hier tijdelijk waren. Het onderwijs in eigen taal en cultuur was belangrijk om goed voorbereid terug te gaan naar het vaderland.
Later werd duidelijk, dat veel mensen hier bleven. Goed Nederlands leren verdrong het onderwijs in eigen taal en cultuur naar de onderste plaats. De C van cultuur verdween zelfs helemaal.
Ik heb gestreden voor het onderwijs in de moedertaal. Over dit principe heb ik druk gediscussieerd met de Inspectie. Uiteindelijk kon ik mijn standpunt verdedigen in een werkgroep bij het ministerie in Den Haag. Taal leer je het beste in contact met anderen en door zelf actief bezig te zijn, bijvoorbeeld met je vrienden en vriendinnen. Een leerkracht die minutenlang frontaal lesgeeft, bereikt heel weinig van het onderwijsdoel. Door met elkaar te praten in kleine groepjes en samen dingen op te lossen stimuleer je de betrokkenheid van de leerlingen. Filosoferen met kinderen en goede ‘open’ vragen stellen, brengen het denkproces op gang en ontwikkelen het verder.
Met taalonderwijs volgens een taalmethode bereik je niet honderd procent van je leerlingen. Zeker niet wanneer je met grammatica aan de slag gaat. Laat een kind een verslag maken van een wedstrijd van Ajax als taalles en ga daarmee aan het werk om in overleg met het kind daarin verbeteringen aan te brengen.
Door de contacten met de ouders, de bezoeken aan de moskee, de stimulans van het bestuur hebben we veel van de grond gekregen. Samen met teams van andere scholen bezochten we Turkije. En zo ontstond ook steeds meer een wederzijds gevoel van begrip en vertrouwen.
We hebben een logeerproject gestart tussen scholen met Turkse en Nederlandse kinderen en dat jarenlang in stand gehouden. Het was mooi om te zien dat binnen vijf minuten na de kennismaking de verschillen weg vielen en de kinderen gewoon gingen spelen.
In de loop van de tijd zijn er meer eisen gesteld aan het onderwijs, er werden nieuwe projecten belangrijker. De druk op de scholen is toegenomen. Het onderwijs lijkt minder consistent en er is veel knowhow op de achtergrond geraakt.
Ik ben blij dat ik op mijn manier een steentje heb bijgedragen aan de ontwikkeling van veel verschillende mensen”.
Lees verder: Deel 3: Van betaald werk op de Loopplank naar vrijwilligerswerk in inloophuis Poelenburg.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!