Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
1948
Deel 3: Het Verkadehuisje.
Het verhaal van Gre Luttik Door Heleen van Waarden
De bouw van het Verkadehuisje in 1949.
Wij spraken altijd over het “Verkadehuisje”, vertelt Gre Luttik.
In 1948 maakte Lambertus de Vries, mijn oom, een ontwerp voor een vakantiehuisje voor de familie Verkade. Het huisje werd het jaar daarop gebouwd in Egmond, in de duinen bij Wimmenum. Jonkheer Six van Wimmenum was de eigenaar van de grond, die hij gebruikte voor de jacht. Mensen die in de oorlog iets goeds gedaan hadden, mochten op zijn terrein, in de laagte, het Zandgat, een huisje bouwen.
Het “Verkadehuisje” daarentegen stond bovenop een kaal duin. Je moest een trap van veertig treden op om er te komen. Bij het huisje stond een hoge vlaggenmast. Als de vlag in top hing, was de familie er, zo niet, dan waren ze op het strand.
Water werd opgepompt uit de duinen. Omdat het grondwater verontreinigd kon zijn door het gif waarmee de tulpenvelden bespoten werden, werd een waterleiding aangelegd.
Vakanties in het Verkadehuisje.
De familie Verkade vierde vakantie in de buurt van haar personeel. In bunkers in de buurt waren appartementen gemaakt, die als vakantieplek dienden. Elke dag kwam een auto van Verkade om mensen te voorzien van boodschappen. Het huisje is in de loop van de tijd vergroot. In 1974 bood de familie het te koop aan. Via oom Lambertus hoorde mijn vader dat. “Varen hebben we lang genoeg gedaan en ik hou van de zee” zei haar moeder. Altijd waren ze met de twee boten, die vader had, weggeweest. Het huis werd gekocht compleet met inventaris: de Bruijnzeelkeuken, de stoelen, de kapstok, een dienblad. Gre heeft nog veel van die spullen en ze gebruikt ze nog steeds.
Jarenlang heeft de familie er een heerlijke tijd gehad. Het was echt een familiehuis, om de beurten waren ze er. Je kon er met acht mensen royaal in en je leefde middenin de natuur. Je mocht er niet altijd zijn: bijvoorbeeld niet in het jachtseizoen, dan kwam de familie Six met vrienden jagen. In het duin was een jachthut en een jachtopziener, die ze “Jaap Joet” noemden. Het was spannend als je die tegen kwam. Er is veel te vertellen over wat ze allemaal beleefd hebben in die jaren, mooie, spannende en leuke dingen. Het contact met de mensen die in de huisjes in de kuil woonden was goed.
Einde van het Verkadehuisje.
De provincie kocht het gebied in de 90’er jaren. PWN ging het beheer doen. Alle huisjes moesten in 1999 weg zijn. De provincie ontruimde het terrein. Nu kun je een wandeling maken in de duinen van Six.
Reacties
Draag gerust bij!
Menu
Het Zaans Museum is in 1998 op de Zaanse Schans geopend om het Zaanse erfgoed te bewaken en bewaren.
Het Hembrug Museum vertelt het verhaal van de wapen- en munitiefabriek op het Hembrugterrein in Zaandam gevestigd was.
In dit wereldberoemde huisje in het centrum van Zaandam logeerde de Russische tsaar Peter de Grote in 1697.
Goedendag,
Ons “Drei Mäderlnhaus “ staat nog steeds op dezelfde plek als die van 1950, Vroeger heette het pad “de Nollen”, nu heet het huisje nog steeds “Das Drei Mäderlnhaus”
Huisje:
Nollenpad 76,
Egmond a/d Hoef
Coördinaten
N 52•37’36.10”
O 4•38’37.78”
Wij zijn vanavond volop aan het chatten hoeveel zomers (eind jaren 50, begin jaren 60) wij er doorgebracht hebben. Mijn vader heeft het huisje nog willen kopen. Ook nog foto’s gevonden. Indien gewenst kan ik ze opsturen.
Er heeft ook een vakantiehuisje van de fam Verkade op landgoed Leuvenhorst op de Veluwe gestaan. De famillie Verkade was goed bevriend met de eigenaar van Leuvenhorst A. E. Jurriaanse.
Het was een eenvoudig houten gebouwtje dat was geplaatst op de stuwwal aan de rand van de zandverstuiving van het Hulshorsterzand. In de volksmond en onder de vele kampeerders op het landgoed werd het het simpel het Verkade huisje genoemd. Volgens de overlevering stond het huisje tot begin jaren 60 er nog, maar daarna is het uit beeld verdwenen. Er zijn enkel nog een paar betonnen resten te vinden van de fundering en een steen als markering op de locatie.
Waarschijnlijk was het huisje in panelen uitneembaar en werd het aan het einde van het seizoen afgebroken en ergens opgeslagen. Het moet een hele klus zijn geweest om het geheel op de plek van bestemming te krijgen. Want de locatie ligt nogal afgelegen aan een zandpad dicht bij de Vierhouterweg en de stuwwal waarop het stond is vrij hoog en steil.
Helaas is er over dit huisje verder weinig bekend. Voor mijn onderzoek op Leuvenhorst ben ik nog op zoek naar nazaten van de Verkade famillie die me daar meer over kunnen vertellen.