Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
1948
Het verhaal van Tom Verkade Door Heleen van Waarden
De Kluft in Egmond.
Na de oorlog kregen de mensen weer de behoefte om af en toe ergens anders te zijn. In 1948 liet mijn vader tekeningen maken voor een vakantiehuisje door Lambertus de Vries, hoofd technische- en bouwdienst. Een jaar later is het huisje gebouwd, in Egmond, op het land van jonkheer Six van Wimmenum.
Het hout kwam van bomen naast het Verkadesportveld, die moesten toch worden gerooid. Deuren en kozijnen leverde mijn vaders vriend Bruijnzeel, die had nog wat “afkeur” staan. Alles was immers nog op de bon. Bij timmerfabriek Visser werd alles in elkaar gezet en op een vrachtwagen vervoerd naar Egmond, een prefab huis dus. Er was slechts een betonnen fundatie. Voor het water was een grote tank in het dak, ca. 1 m3. Voor een weekend moest mijn vader die tank vullen; dat was een aardig pompwerk! Verder was er butagas. Na acht jaar werd het huisje uitgebreid en kwam er o.a. een badkamertje. Als het koud was deden we ’s avonds de luiken dicht en hingen we dekens voor de open haard, zodat ze warm werden.
We gingen elk weekend, mijn vader werkte nog op zaterdagochtend, maar na het weekend gingen we zo snel mogelijk naar Egmond. In Wormerveer stond dan schilder Jan Roos te wachten, die reed mee, want hij had daar ook een huisje, in de laagte. Er stonden ongeveer twaalf huisjes.
Het zand dat daar uitgegraven was, was gebruikt voor het militaire vliegveld dat de Duisters in Bergen hadden. Het vliegveld is vernietigd; er zijn nu hockeyvelden. Toen mijn vader vijfentwintig jaar aan de zaak was, kreeg hij als cadeau een elektrische pomp voor de watertank en een prefab houten garage bij het huisje, die stond beneden.
In de zomer had hij maar twee weken vakantie, wij zaten er alle weken. Hij reed dan heen en weer, dat was te doen. We gingen niet eens zo vaak ver weg, we vermaakten ons prima in de duinen, we maakten hutten, hadden een tent. Wel hebben we veel gewandeld, van Egmond naar Bergen, of omgekeerd, al naar gelang hoe de wind stond. In Egmond op het pleintje kochten we voor een dubbeltje een ijsje met slagroom bij Ab Vuil. Zestien jaar hebben we er gezeten en ik heb er de beste herinneringen aan. Maar ja, wij kinderen werden groter, gingen op zaterdag naar sportclubs en wilden ook wel eens wat anders.
Lees verder: Deel 2: Deel 2: De bouw van het zomerhuisje.
Jammer dar het huisje De Kluft er niet meer is, net zoals de vele anderen. Bij de Kluft, onderin het bos stonden in het voorjaar altijd veel sneeuwklokjes, krokussen etc. Nu 2019 zijn deze sneeuwklokjes bijna helemaal weg. Net als de huisjes die daar in de buurt stonden. Gaan er in het voorjaar toch altijd even kijken. Nostalgie……. Gelukkig zijn de krokussen etc. er nog wel. Genieten dus.