Deel 2: De laatste bewoners van Dorpsstraat 861-863

Klazien en haar schoonzus Trien Nijman zijn de laatste bewoners van het dubbele woonhuis Dorpsstraat 861-863 in Assendelft.

Er hebben altijd twee gezinnen in het huis gewoond. In de oorlog zelfs ook nog onderduikers in een achterkamer. En op het erf heeft tijdelijk een noodwoning gestaan van een buurvrouw. Dat kon gemakkelijk, want het erf was toen ongeveer 16 are groot. Het samenwonen gaf geen problemen. “Je wist niet beter”.

Na de geboorte van dochter Marian werd een doorgang gemaakt naar het woondeel van opa en oma. “Een oppas was nooit nodig”. Als Marian huilerig was, ging opa een stukje met haar aan de wandel. En Trien stond altijd klaar voor haar schoonouders. Ze dronken regelmatig koffie met elkaar. Schoonmoeder maakte wel eens aal of slobberui (gekookte ui met aardappelen en boterjus) klaar tussen de middag. Heerlijk vonden ze dat.

Dorpsstraat 861-863 in Assendelft rond 1970, Trien staat in de deuropening

Klazien heeft nog in de bedstee geslapen. Elk jaar voor Pinksteren was de grote schoonmaak. Dan moest het bed naar buiten om te luchten op vier stoelen. Het bed (peluw) en de matras van stro waren zo zwaar, dat Klazien en haar moeder er bijna onder bezweken. De houten wanden waren niet behangen en werden alleen met water schoongemaakt. Het rook dan zo lekker fris.

Het toilet was vroeger buiten ‘op de sloot’. Als de sloot ’s winters was bevroren moest je een wak maken, want anders bleef het op het ijs liggen en kwamen de eenden.

Er was een grote moestuin en op het erf hielden ze konijnen. Op een gegeven moment waren er wel 80 konijnen. Op een keer was een bok van een boer over de sloot op hun erf gekomen. Trien ging heldhaftig naar buiten “om hem wel effe weg te jagen”. Dat liep anders. De bok kwam achter Trien aan, die vervolgens heel snel naar binnen rende.

Toen de conditie van het huis heel slecht werd hebben Dirk en Trien het huis verkocht aan Herman Kat met het idee dat het gesloopt zou worden. Buren brachten aan het rollen dat dit niet gebeurd is. Stadsherstel Zaanstreek heeft het benodigde geld weten te vergaren om het huis op de Zaanse Schans te herbouwen. Voordat het huis helemaal afgebroken was, was er een kijkdag voor de buurt. Daar zijn Klazien, Trien en Marian geweest. Er zijn TV-opnamen gemaakt. Dat vond Trien helemaal leuk: “Toen kwamen we ook nog op TV”.

Klazien en Trien vinden het mooi, dat hun huis nu op de Zaanse Schans staat. Klazien kan niet meer zo goed uit de voeten, maar Trien is een paar keer in Het Wevershuis wezen kijken. Trien is heel trots en heeft alle krantenknipsels bewaard.

Het wervershuis