Deel 2: De Roze Loper

Op mijn 62ste ging ik met pensioen en heb ik me als vrijwilliger aangemeld voor ‘De Roze Loper’. Dat is hét certificaat voor zorg- en welzijnsinstellingen die aandacht besteden aan seksuele en gender diversiteit bij cliënten en professionals, ofwel de zorg ‘rozer’ proberen te maken. Als je niet expliciet naar voren brengt, dat je bijvoorbeeld homo bent, denken mensen dat je hetero bent. Dat is af en toe zo vervelend. Zeker mensen die afhankelijk zijn van zorg durven niet zomaar iets over zichzelf te vertellen.

Als vrijwilliger probeer ik samen met anderen directies te stimuleren om aan de slag te gaan met de ‘Roze Loper’. Dat houdt in, dat het personeel bijscholing krijgt. In gesprekken komt bijvoorbeeld aan de orde, dat je er rekening mee moet houden dat een cliënt of collega homoseksueel kan zijn. Of dat de foto bij de cliënt niet van een broer of zus is, maar van de overleden partner. In de zorgcentra Saenden, Evean Erasmushuis en Evean Guisveld is men al actief met de ‘Roze Loper’. Er gebeurt daar al heel veel. Er worden onder andere gespreksgroepen gehouden waar ook cliënten komen. Sommigen komen, omdat een kind of kleinkind homo of lesbisch is.

De activiteitenbegeleiding en pastor spelen in dit proces een belangrijke rol. Bij een film over Wim Sonneveld zet de pastor de film halverwege stil en begint een gesprek. Ook worden er geinige spelletjes gedaan. Zoals een soort Pim Pam Pet met nichterige vragen. Een voorbeeld van een vraag kan zijn: “wat vind je leuk aan jezelf?” De mensen vinden dit geweldig en hangen aan elkaars lippen.

In het Erasmushuis bezoek ik een paar keer per week een man van de LHBTIQ-gemeenschap. Meestal gaan we een eindje wandelen met de rolstoel. Verder geef ik individuele taallessen aan een LHBTIQ-lid afkomstig uit Ethiopië. Die gaat langzamerhand weer naar school in Amsterdam.

Ik beweeg me niet alleen in homokringen. Ik heb jarenlang wandelingen gemaakt met een hetero vriend, ik sport in een reguliere fitness en ben lid van het 60+ koor de Golden Pennies. Bij het koor heb ik voorgesteld op te treden bij een feestje voor de ‘Roze Loper”. Daar staat men voor open.

Voor de Zaanpride dit jaar heb ik een wandeltocht van 20 km ontworpen. De start was bij de Bullekerk in de Westzijde en de wandeltocht eindigde bij het Zaans Museum waar de expositie ‘De toekomst is paars’ te zien is. Voor deze expositie zijn  jongeren uit de LHTBIQ+ gemeenschap geportretteerd en vertellen zij hun verhaal. De wandeling ging o.a. langs het Czaar Peter huisje en er kon koffie gedronken worden op diverse ‘roze’ terrassen.