Deel 1: Henny Kooy: Een lesbienne met veel wilskracht en positiviteit.

Voor de homo beweging was niets geregeld.

Henny vertelt, dat ze nooit onheus is bejegend. Ze heeft er ook nooit aanleiding voor gegeven door bijvoorbeeld zoenend over straat te gaan. Henny denkt wel, dat het voor vrouwen iets makkelijker is om lesbisch te zijn dan voor mannen. Als ze gearmd loopt met een vriendin valt dat niemand op, bij mannen is dat wel het geval.

Henny was twintig jaar toen ze in de Zaanstreek kwam wonen. Nadat ze uit de kast was gekomen is ze door de buren geaccepteerd en gerespecteerd. Ze heeft er ook nooit een geheim van gemaakt; de regenboogvlag hangt al jaren uit haar raam.

“Voor de homobeweging was in de Zaanstreek niets geregeld. Het COC in Zaandam was opgeheven. Ik zei tegen mijn vriendin uit Amsterdam, dat hier verandering in moest komen. Wij hebben eerst een avond georganiseerd in het buurthuis De Lorzie, maar vanwege de geringe voorbereidingstijd werd dit geen succes.

Wij zijn toen met het roze olifantje begonnen; eens in de twee maanden gingen wij uit eten met een groep van circa twintig vrouwen. In eerste instantie waren er ook mannen bij, maar die zijn op enig moment afgehaakt. Nu is er gelukkig genoeg te doen en ik doe overal aan mee.

Ik heb ook een dinerclubje opgericht, wij eten dan bij iemand thuis. Dat is altijd oergezellig. Er komen zelfs vrouwen uit Leeuwarden en Den Haag hier naartoe om gezellig met elkaar te eten en te praten.

Verder ben ik lid van een aantal wandelclubjes, dus al met al vermaak ik mij prima. Door corona zijn de sociale contacten wel een stukje minder geworden en dat vind ik erg jammer”.

In de periode, dat in de Zaanstreek nog niets te doen was, ging Henny naar Amsterdam waar van alles te beleven was. ”Ik weet nog goed dat ik de eerste keer naar café Zilver in de Jordaan ging. Ik liep over het plein bij de Westerkerk en dacht bij mezelf: waar ben ik mee bezig? Het was vreselijk spannend. Maar ik heb doorgezet en ik ben daar goed opgevangen door twee gastvrouwen. Op een bepaald moment moet je het natuurlijk wel zelf doen en dat is me goed gelukt”.

Henny vertelt, dat het contact met haar broers en zussen goed is. Ik heb een zus in Harderwijk wonen, die wekelijks naar de kerk gaat. Maar ze heeft nooit iets negatiefs over mij gezegd en dat waardeer ik enorm!”

Lees verder: Deel 2: Henny Kooy: Voor de homo beweging was niets geregeld.