Raadsvrouwenoverleg Zaanstad.

De viering van 100 jaar vrouwenkiesrecht.
Op de bijeenkomst van de viering van 100 jaar vrouwenkiesrecht was Janny van Tuijl een van de deelnemers aan het raadsvrouwengesprek. ‘Als mannen het kunnen, kan jij het ook.’

“In het dorpje Lathum bij Arnhem ben ik geboren. Als meisje mocht ik ’s avonds niet in donker door de bossen fietsen. Na de lagere school ging ik dus naar de VGLO, de kostschool konden mijn ouders niet betalen. Ik wilde graag in het onderwijs, dat ging niet met VGLO, wel kon ik een vooropleiding ziekenverpleging volgen. Uiteindelijk behaalde ik mijn doctoraal Pedagogiek en daar ben ik trots op. Van verpleegster werd ik docent en later clustermanager bij de Hogeschool Inholland voor onder andere HBOV (Hogere Beroepsopleiding Verpleegkundige) en de pedagogische opleidingen.

Toen mijn man en ik trouwden en kinderen kregen, werd erop aangedrongen dat ik ontslag nam. Dat heb ik geweigerd. Ze wilden geen vrouwen met kinderen. ‘Als getrouwde vrouw met kinderen, moest je je driedubbel bewijzen’.
We waren allebei met onze studie bezig en hebben ervoor gekozen de taken te verdelen. Samen studeren, samen werken. Dat is goed geweest. Best geëmancipeerd in die tijd. Ik was geen echte vrouwenvoorvechtster, maar ik heb zelf mijn weg gekozen. En door de combinatie van werk en studie stond ik midden in het leven.

Als mannen het kunnen, kan jij het ook.
In 1990 werd ik benaderd door Jaap van Vuure ‘de baas van de PvdA’ of ik beschikbaar was voor de gemeenteraad van Zaanstad. Ik heb wel even geaarzeld, maar mijn man haalde me over. ‘Als mannen het kunnen, kan jij het ook.’ Het raadswerk beviel mij goed, ik ben niet zo’n druktemaker; ik probeer de kwaliteit van mensen te benutten. Je kunt meer bereiken door samen te werken.

Het raadsvrouwenoverleg was belangrijk. We vertrouwden elkaar, niets kwam naar buiten. We hebben veel van elkaar geleerd en ook van de cursussen die we hebben gevolgd. In het begin had ik wel eens het gevoel, dat anderen dachten dat we werden gekozen vanwege ons vrouw-zijn. Nu niet meer. Iedereen kan in de politiek. Uiteraard is een goede samenwerking met de ambtenaren van groot belang. Daar heb ik nooit moeite mee gehad.

Afscheid van de politiek.
In 2002 heb ik afscheid genomen van de Zaanse politiek. Nu ben ik voorzitter van De Vuister. Ook daar probeer ik de kwaliteiten van de mensen met wie ik samenwerk te benutten. Ik geniet ervan, dat ik op mijn 71ste nog steeds in het volle leven sta.
In januari organiseren we met alle Zaanse raadsvrouwen een bijeenkomst. Het zal leuk zijn om elkaar weer allemaal te zien en te spreken.”