Deel 1: Toen het Molenmuseum daar nog was.

“Aan het begin van de vijftiger jaren groeide ik op in de Museumlaan in Koog aan de Zaan. Een rustige straat met grote huizen, die uitkeken op een ruig stuk land waar we lekker konden spelen. Het Molenmuseum stond op de splitsing tussen de Pinkstraat en de Pellekaanstraat. We haalden eieren bij de kippenboer Jasper van Vliet en bleven soms griezelend kijken als hij kippen de kop afhakte en ze dan nog even over het erf liet lopen. In het Molenmuseum ben ik al die jaren nooit geweest. Wel in het skuurtje van Brücker, de beheerder. Hij was houtsnijder en maakte mooie dingen van hout. Onder zijn leiding maakte ik met een guts een houten schaal.

We speelden veel op de landjes, zochten salamanders en andere beestjes, vingen stekeltjes in de sloot en gingen soms naar het Koogerpark. Een woedende tuinman joeg ons weg, zodra we een voet op het gras zetten. Op de landjes verrezen ieder jaar de luilakstapels en op zaterdag voor Pinksteren bakten we daar broodjes en poften aardappels in de hete as.

Vanuit de Stationsstraatsloot was  een open verbinding met het veld. Daar lag onze vierriemsjol, een lange roeiboot met vier riemen. Meestal roeiden we naar het Brameneiland. We legden de boot aan bij molen de Zoeker om te zwemmen en bramen te plukken.

Mijn eerste schaatspogingen verrichte ik op de Parksloot, achter het Molenmuseum, Brücker had daar een wak gehakt om te vissen. Toen ik dat wak wat beter wilde bekijken, ging ik koppie onder. Uit was het met de ijspret, de rest van de middag lag ik voor straf in bed.

Er is in die tijd veel veranderd.  Er kwam een bejaardencentrum aan de overkant. De andere landjes verdwenen onder de stenen van huizen en wegen.

Op Hemelvaartsdag was het ’s morgens heel druk in de straat vanwege het jaarlijkse uitje van de gymvereniging Simsom naar de zandberg in Schoorl. Met krijt werden vakken op straat getekend waar de groepen moesten verzamelen. Om 9 uur kwam de drumband de straat in, compleet in uniform en zelfs met de grote trom. Ze speelden een feestelijke aubade en daarna kinderen stapten in de bussen en werden ze feestelijk uitgetoeterd. Klokslag vijf uur waren ze weer terug.

Alle tien kinderen van ons grote gezin zijn in de Museumlaan opgegroeid en op het vijftig jarig huwelijk van onze ouders gingen we op de groepsfoto met als achtergrond het ouwe trouwe Molenmuseum.”

Lees verder: Deel 2: De binnenkant van het Molenmuseum.