1960
Op zoek naar Zaans geluk.
Het verhaal van Caroline van Veen-Ruiters Door Ursulien van Berge-Bakkum
In het Weefhuis in Zaandijk was de tentoonstelling: Dromen van de Zaanse Schans. Ik werd aangetrokken door een schilderij van Caroline, aparte techniek, prachtige kleuren. Ik wilde er alles van weten. Ons gesprek vindt plaats in haar huis, tegenover de Zaan, waar ze met Jan, haar partner, woont. Overal om me heen zie ik kunstwerken van haar hand. Ik zit tegenover een spinnewiel waarop een streng schapenwol klaar ligt om gesponnen te worden.
Jan is vrijmetselaar, Caroline is lid van de orde van de weefsters.
“De weefsters vormen de vrouwelijke tak van deze vereniging. Via het zelf spinnen van de draden wordt de levensdraad gevormd, ieder stukje wordt gebruikt voor het ontwikkelen van nieuwe inzichten.
Ik kom uit Utrecht. Na mijn huwelijk beheerde ik samen met mijn man jarenlang een hotel in de Ardennen. Na zijn plotselinge overlijden, keerde ik terug naar Nederland en samen met Jan heb ik mijn geluk in de Zaanstreek gevonden.
Het is een grote overgang geweest. Van de ruimte en rust in de Ardennen naar de drukke Zaanstreek met de geluiden van de snelweg en de typische industriële geurtjes.
De teken- en schilderhobby heb ik hier in de Zaanstreek ontwikkeld, het heeft me nieuwe energie gegeven en dat gevoel wil ik overbrengen, via tekeningen, foto’s en andere uitingen. De vraag die ik daarbij wil stellen is: Wanneer en waar voel je je gelukkig als Zaankanter.
Door de contacten met anderen, wil ik ervaringen delen en neerzetten wat hen aanspreekt. Het werken met verschillende materialen kan dat contact versterken. Ik heb dat ervaren in de Saense school voor beeldende kunst.
Het heeft me gestimuleerd om verder te gaan en de ‘verfvlek’ uit te breiden tot een Zaan vol kleuren en vormen van een groep gelukkige mensen, die dat ook weer met anderen delen. Zo kan ik op mijn manier mijn steentje bijdragen.”
De schilderijen van Caroline zijn onder andere te bekijken in het boekje: de droom van de Zaanse Schans, uitgegeven ter gelegenheid van de expositie in het Weefhuis.
Op mijn slotvraag hoe zijzelf het Zaanse geluk heeft gevonden komt een duidelijk antwoord.
“Met Jan, die mij stimuleert zich verder te ontwikkelen. Door hem heeft mijn eigen leven weer kleur gekregen.”
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!