1973

Deel 1: De eerste kennismaking met het COC.

Het verhaal van Reijer Breed
Door Piet van Berge

Reijer Breed is geboren en getogen in de Zaanstreek. Binnen en buiten de Zaanstreek is hij bekend geworden om zijn activiteiten voor de homobeweging. Als bestuurslid van de afdeling Zaanstreek-Waterland van de Nederlandse Vereniging tot Integratie van homoseksualiteit, (COC), organiseerde hij acties in en buiten de Zaanstreek.

“In 1973 ging ik voor het eerst naar een bijeenkomst van het COC in de Sociëteit in Wormerveer. Ik vond dat doodeng, want ik had nog niet de power die ik nu heb. Achter de bar stond een hele mooie jongen, Lefert Scheeper, die later mijn partner zou worden. Hij woonde in een huisje in het Guisveld en toen ik 23 jaar was ben ik bij hem ingetrokken”.

“Lefert was al een aantal jaren actief voor het COC. Hij kwam uit IJhorst, een dorpje in de gemeente Staphorst. Hij was onderwijzer en er bestond een regeling dat je, bij een verbintenis van vijf jaar aan een school in het westen, vrijstelling kreeg van militaire dienst”.

“Wij gingen maandelijks naar de gespreksgroepen van het COC; wij zaten dan in een grote kring, homo’s en lesbiennes, en bespraken diverse zaken. Op een bepaald moment ben ik dat gaan overnemen. Ik nodigde ook bekende mensen uit, zo is Jan Wolkers bij ons geweest waar wij zijn boek “De Kus” hebben besproken”.

“Ik werd steeds brutaler. De ongelijkheid die er was, pikte ik niet langer. Er was een voordeelactie van de NS die alleen bedoeld was voor gezinnen. Ik heb toen een actie bedacht om met meerdere COC afdelingen zonder kaartje met de trein te te reizen van Zaandam naar Den Helder. Ik heb aan de redactie gevraagd van Sonja Barend om die actie aan te kondigen in haar Goed Nieuws Show. Toen wij instapten op het station Zaandam stond er een ploeg cameramensen van de NOS. Onze actie werd die avond in het NOS journaal uitgezonden”.

“In Zaanstreek-Waterland hebben wij namens het COC voorlichting gegeven, bijvoorbeeld aan de plattelandsvrouwen. De mensen vonden ons in het begin wel een bezienswaardigheid, het was soms net aapjes kijken. Maar over het algemeen werden wij positief bejegend”.

Lees verder: Deel 2: De radio uitzendingen van de VPRO.

Reacties

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *