Schipbreuk: redding van de gondel

In het Zaans Museum vlak bij het schilderij van De Voorzaan en de Westerhem staat een glazen kastje, waarin het origineel van de brief ligt. Monet verstuurde hem in 1871 vanuit hotel De Beurs in Zaandam aan zijn vriend Camille Pissarro: “Wat ik van Holland heb gezien heb, is veel mooier dan gezegd. Zaandam is wel heel bijzonder. Er is hier genoeg te schilderen voor een heel leven. Honderden molens, de rivier de Zaan, prachtige boten en huizen in allerlei kleuren. De Hollanders maken een prettige, gastvrije indruk.”

In de politierapporten staat geschreven, dat de kunstenaar Claude Monet een goede indruk maakt en vaak in een bootje er op uit trekt om te gaan schilderen. De bezoekers aan het Monetatelier aan de Westzijde in Zaandam kunnen de 25 geschilderde reproducties van de Zaanse Monets bewonderen. De vrijwilligers verhalen over de mooie Hollandse luchten en de weerspiegelingen in het water. Ze lopen ook even naar buiten om de Zaanse Gondel te bekijken die aan de steiger dobbert. Deze boot is het eindwerkstuk van Timo Kruk en Nick van Straalen. Het hout is gezaagd in molen Het Jonge Schaap; het zeil is geweven in het Wevershuis op de Zaanse Schans.

Het is een open boot. De vrijwilligers hebben er een taak bijgekregen: op tijd de boot leeghozen, zodat hij geen schipbreuk lijdt. Net als zoveel culturele instellingen, heeft ook het atelier last van zwaar weer. De vrijwilligers werden dus ook ‘scheepsjongens.’ De bemanning probeert de juiste koers te varen, maar vreest soms, dat het atelier dreigt te vergaan met man en muis. Zij verzoeken het bestuur, de kapitein, de stuurman en de eerste machinist alle zeilen bij te zetten en de juiste koers te bepalen. Een lid van de bemanning, Marcel van Kampenhout, meldde zich aan om namens de bemanning de gelederen te versterken en de liefde voor Monet vruchtbaar te maken. Dat is een stap in de goede richting.

Groot was de schrik toen men op een ochtend ontdekte, dat de Zaanse Gondel op zijn kant in de Zaan lag. Twee helden: Frits Schuster en Marcel wisten met emmers, ladders en levensgevaarlijke krachttoeren de ramp te keren en de mast weer fier rechtop te krijgen. Een schipbreuk werd voorkomen met hopelijk een goede vaart als gevolg.