Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
1969 - 2019
Het verhaal van Zahra Sabrgare Door Peta Steenis
Eén van de oude waarden waaraan de ouders van Zahra vasthielden, betrof het huwelijk. Zij zien het huwelijk als “iets heiligs waar je aan moet werken, dan krijg je uiteindelijk wat je wil”.
In 2001 is Zahra meegegaan in de wens van haar ouders voor een georganiseerd huwelijk met een man uit Marokko. Hij had gestudeerd en was docent geschiedenis in Marokko; had meerdere boeken geschreven. Hij kwam naar Nederland en heeft de inburgeringscursus gedaan. Al snel bood men hem een 4-jarig contract aan. Dit sloeg hij af.
Na de geboorte van hun eerste kind wilde hij terug naar Marokko. Zahra heeft haar baan en huisje opgegeven en is in 2004 met haar kind met hem meegegaan naar Marokko. Hij had beloofd, dat ze in de stad Agadir zouden gaan wonen, zodat er mogelijkheden voor Zahra zouden zijn om te werken, maar dat liep anders: ze gingen in het dorp wonen waar de familie vandaan kwam. Er kwam een tweede kind. Haar man ging zich “als een dictator” gedragen. Ze kregen meer ruzie en Zahra voelde zich steeds minder vrij en raakte geïsoleerd. Nichtjes van Zahra die in Marokko wonen gaven aan, dat ze niet snapten dat ze pikte hoe ze moest leven.
In 2007 heeft ze alles op een rijtje gezet en is met haar kinderen teruggegaan naar Nederland. Ze hebben het nog korte tijd geprobeerd. In 2008 is het derde kind in Nederland geboren. Het ging niet. Ze besloten te gaan scheiden. Haar ex-man heeft nog geprobeerd de kinderen en Zahra in Marokko te houden door bij de scheiding te zeggen, dat Zahra gevlucht zou zijn met haar kinderen. Dit heeft ze tijdig kunnen weerleggen. Zahra en haar kinderen hebben geen contact meer met haar ex-man. De reactie van Zahra’s vader op de scheiding was: “wat niet gaat, gaat niet”. Haar moeder was inmiddels dement en is niet lang daarna overleden. Ze is in Marokko begraven.
Zahra woont nu met haar drie kinderen in een flat in Wormerveer, waar ze ook voor haar zus Leila zorgt. Leila functioneert op het niveau van een “grote baby”. Uit de filmpjes die Zahra van Leila laat zien, blijkt met hoeveel liefde Zahra dit doet. Doordeweeks gaat Leila alle dagen naar een dagbesteding in Purmerend.
Door de situatie is het niet gemakkelijk voor Zahra een en ander zo te organiseren dat ze kan werken, hoewel ze dit wel graag zou willen. Wel heeft ze vrijwilligerswerk gedaan. Zo heeft ze met enkele anderen een soort buurthuisje – het Zonnehuis – in de flat gerealiseerd. Het idee daarvan is dat moeders elkaar helpen: voor moeders – door moeders.
Zahra heeft veel meegemaakt. Zij zegt hierover: “het maakt je zoals je bent. Ik ben zelfstandig en sta stevig in mijn schoenen”.
Bij Zahra komen veel kinderen uit de buurt over de vloer. Zij heeft de gastvrijheid van haar moeder overgenomen.
Wat heb ik toch een ongelofelijk respect voor deze sterke vrouw! Menigeen die in haar schoenen zou staan was al afgehaakt, maar Zahra niet! Zahra gaat door, door voor haar kinderen en door voor haar zusje Leila, ook al houdt dat in dat zij zichzelf vaak moet wegcijferen.
Lieve Zaar, ik had je vroeger al hoog zitten, maar nu nog hoger!❤️
Hoe Zahra het allemaal doet , vind ik ongelooflijk, de zorg voor d’r zusje , haar kids , vrijwilligerswerk en alles wat ze er nog bij doet. Ze Staat voor iedereen klaar, heeft tijd en:of helpt iedereen die dat nodig heeft; ongeschikt van afkomst afkomst, geloof, rang, positie , cultuur of kleur. Dus da’s ook echt “iedereen”.
In tegenstelling tot hoe doorgaans de meeste mensen “Iedereen” zien en doorgaans , als men al wat over heeft voor een ander , het voor enkel hun “eigen straatje” doen, als ze het al doen überhaupt , maar dan enkel meestal voor hun eigen “soort” of “type” mensen oneerbiedig gezegd …
Da’s bij Zahra dus niet zo, die legt geen beperkingen op aan haar zelf aan de hulp of tijd die ze kan geven , betreffende de achtergrond of wat dan ook van desbetreffende persoon die hulp nodig heeft ,maar zal altijd een luisterend oor of hulp hebben /bieden voor echt iedereen . Inclusief dus en niet exclusief dan wel met allerlei voorwaarden die ze zou verbinden aan haar hulp…of tijd voor een ander …dat was onvoorwaardelijk was immer onvoorwaardelijk en inclusief , niets of niemand uitsluitend.
Ondanks dus dat ze het al druk zat heeft en keihard aan de bak moet met haar eigen zorgtaken , zal ze toch altijd tijd hebben voor anderen, ongeacht hoe druk ze het al heeft met haar zorgtaken en en verantwoordelijkheden thuis , die nooit stoppen …. ….En dus kan ze nooit haar eigen een off-day permitteren , het een dagje af laten weten of er mee met de pet naar gooien , dat kon absoluut niet, laat staan een dag vrij opnemen…of wat dagen vrijaf, want de zorg voor haar zusje is iets wat niet stopt als het avond wordt, het weekend wordt of wanneer vakantie begint , dat gaat dan ook door, dat blijft altijd doorgaan…..
En ondanks dat ze t dus druk zat heeft daarmee, heeft ze nog steeds tijd voor anderen, een praatje, een grap maken, altijd oprecht interesse in andere mensen toont ze , wie dan ook het betreft ,heb haar ook nog nooit in een chagrijnige bui gezien , of geïrriteerd noch gestresst. Denk niet eens dat ze dat zo goed verborgen kan houden als ze het wel was, maar denk gewoon dat ze dat nooit is..door haar instelling en de dankbaarheid die ze heeft voor bijvoorbeeld het verzorgen van haar zusje… dat verraadt echte liefde naar haar zusje en daar kunnen heel veel mantelverzorgers een voorbeeld aan nemen.
Klagen kent ze niet, zeuren ook niet.
Heb haar nog nooit met een slecht humeur kunnen betrappen en denk inmiddels dat dat komt omdat ze het nooit is.
Lijkt misschien alsof ik hier een beetje een mooi-weer-verhaal over haar ophang, met wel heel veel positieve woorden en volstrekt kritiekloos, waardoor er wellicht mensen zijn die het niet geloven , maar kan er niets anders van maken dan bovenstaande… kan geen minpunt bedenken ….heb bovendien nog achterwege gelaten dat ze bovendien nog een onwijs goed gevoel voor humor heeft , dat heb ik nog achterwege gelaten omdat ik vreesde ongeloofwaardig te worden met al die veren en loftuitingen hier, maar meldt het toch nog even omdat de eerlijkheid mij. dat gebied te zeggen , en ik besef dat een veelvoud aan goede eigenschappen niet ervoor mag zorgen dat er nog wat goede eigenschappen niet beschreven worden , uit angst voor ongeloof bij mensen die dit lezen en je niet kennen of niet goed genoeg kennen…dat lukt me geen criterium … dus bij deze zal ik nog even beschrijven, want de eerlijkheid gebiedt me dat hier ook te vermelden dat Zahra ook nog een ongekend goed gevoel voor humor heeft en supergrappig is, dat is ongekend , want meestal hebben vrouwen een minder gevoel voor humor , in mijn beleving of moet ik zeggen in mijn ervaring , (niet slechtbedoeld hoor dames, das enkel mijn ervaring en Mijn vermoeden (grappie hoor)), maar ook hierin blijkt Zahra uit te blinken en bezit ze een hoogstaande niveau qua gevoel voor humor en eveneens een hoog niveau in het “gevat en grappig “zijn
kan er niets slechters van maken , noch kan ik een slechte eigenschap-of karaktereigenschap opnoemen .
Of het moet zijn dat ze jaarlijks een lammetje offert tijdens het offerfeest, maar dat heeft nou eenmaal een belangrijkere en diepere betekenis , die ik respecteer en daar niet met een ongelovige-en bovendien ook nog : vegetarische bril op naar kijk.
Maar met respect en interesse voor en in het geloof van haar , welke heel belangrijk is voor haar en haar ook vormt tot het type mens dat ze is, onbaatzuchtige, sociaal en hulpvaardig ,
dus dat ik misschien een schaap zou willen bevrijden , zou getuigen van weinig respect of fatsoen.:..
Eid Mubarak Zahra ….
(Voor zover je dit überhaupt ooit zal lezen, want besef net dat het artikel is van tijdje terug)
Wees trots op jezelf , ik ben het zeker op je en dat mag jezelf ook zeker zijn… meer dan trots zelfs