In de koorjurk van het Cantatekoor kon je ook zwanger zijn.

Mijn bezoek aan Gertru Pasveer, programmacoördinator Muziek bij Fluxus vindt plaats in de week dat het Kultuurkluster is weggestemd.

“Wij voelen ons aan het lijntje gehouden. De boodschap was eerder duidelijk: ‘Zaanstad kiest voor cultuur’ in een inspirerend gebouw waarin de verschillende kunstdisciplines kunnen samenwerken en elkaar inspireren. De onzekerheid heeft veel te lang geduurd, het heeft veel tijd en geld gekost en dat is allemaal weg.

Voor mij zijn er natuurlijk ook andere sentimenten; ik werk in de mooiste muziekschool van Nederland, maar ook deze heeft groot onderhoud nodig net als alle gebouwen waarin de cultuur nu is ondergebracht. Mijn vader Jan Pasveer, dirigent en directeur van de muziekschool, heeft de eerste paal van het gebouw aan de Westzijde geslagen. Zijn levenswerk was om het niveau van het culturele leven in de Zaanstreek op een hoger niveau te brengen en dat is gelukt.

Maar op een gegeven moment had hij er genoeg van om steeds nootjes in te studeren. Hij wilde met een professioneel koor aan de slag, met goede stemmen en geschoolde zangers. Zijn droom was om de cantates van Bach uit te voeren. Zo is het Cantatekoor ontstaan.

Mijn zus Katinka en ik en anderen hebben onze schouders eronder gezet. ‘Wij regelen het voor je, pa!’ De Bullekerk was net gerestaureerd. Daar konden de cantates worden uitgevoerd op zaterdag, aan het eind van de middag.

We hebben audities uitgeschreven en een selectie van 32 zangers gemaakt. De eerste repetitie van cantate 106 was perfect, nog steeds krijg ik kippenvel als ik daaraan denk.

Met het Cantatekoor hebben we mooie reizen gemaakt, onder andere naar Parijs en het Scala van Milaan, het was een prachtige tijd. En in onze koorjurken konden we ook zwanger worden, dat bleek een voordeel.