Deel 1: Arnold Blanson Henkemans. Mijn loopbaan bij Verkade.

Mijn carrière bij Verkade.
“In mei 1954, het jaar dat ik begon bij Verkade, werd ik medewerker van de loonafdeling. Van daaruit werden toen de “weekloners” op zaterdag cash uitbetaald in een (semi doorzichtig) pergamijnen loonzakje. Mijn taak was onder andere het geld aan de betreffende chef af te geven. Hij tekende voor ontvangst en deelde de weeklonen uit. Als de betreffende persoon afwezig was, bracht ik het geld weer terug naar de kluis.

Na een halfjaar werd ik overgeplaatst naar de afdeling Arbeidsanalyse. Dit was een nieuwe afdeling in de fabriek: een stafafdeling waar men zich richtte op het maken van normen, die nodig waren voor prestatiebeloning. Maar ik deed meer.

Een tweede taak was de verbetering van de werkmethoden. Bij de leiding en op de werkvloer bestond aanvankelijk de nodige argwaan over ons werk.
Men voelde het als “op de vingers kijken”.
Ik mocht daar mijn opleiding tot arbeidsanalist volgen. En zo kwam ik geleidelijk in alle fabrieken van Verkade te Zaandam.

Het uitvoerende werk, iets produceren, vond ik zo mooi, dat ik besloot te gaan voor een functie in de productieleiding in de Chocolade- en Suikerwerkfabriek. Men maakte daar onder andere bonbons.
Ik wilde graag alles ontdekken, dus ‘s morgens trok ik een groene overall aan en onderzocht ik de hele lijn van cacaoboon tot ingepakte chocoladereep.

De bedrijfsleider van de chocoladefabriek was de heer N.W. van Santen.
Onder zijn leiding werd ik opgeleid voor het chocolade vak. De toenmalige directie was van mening, dat als Van Santen het niet wist, niemand het wist! Een betere coach kon dus ik niet hebben.
Ik rapporteerde wekelijks dat wat ik had geleerd en dat was echt veel.

Alle praktische kennis en vaardigheden, die ik nodig had bij de uitvoering het productieproces deed ik op bij de mensen, die het proces bestuurden aan de machines. Van hen leerde ik vrijwel alles van het vak. Ik vond het prachtig om daar ook daadwerkelijk aan mee te werken.
Men besteedde in de jaren 70 extra veel aandacht aan de personeelswerving.
Er was een merkbaar algemeen tekort aan ongeschoolde- en geoefende Nederlandse mensen.
Bij de Verkadefabrieken werd dit nijpend door onze volumegroei en het achterlopen van mechanisatie respectievelijk automatisering van vooral het vele handwerk dat nog gedaan werd. Wij zochten de oplossing van dit probleem buiten onze landsgrenzen.”

Lees verder: Deel 2: Arnold Blanson Henkemans. Mijn loopbaan bij Verkade.