Deel 2: Greet Plekker: Verhalen om nooit te vergeten. Hannie Schaft.

Kameraden in het verzet.
“Truus en Freddy worden Hannie’s trouwste kameraden. Samen plegen ze verzetsdaden, die vaak heel gevaarlijk zijn. Mensen die toevallig getuige zijn van hun acties en een landverrader die een aanslag overleeft, spreken van ‘een meisje met rood haar’ dat erbij was. Dat wordt haar signalement bij de Duitsers.

Voor Hannie is dit geen reden om onder te duiken. Ze verft haar rode haren zwart en draagt voortaan een brilletje. Verbeten zet ze haar werk voort. De Duitsers schieten Jan Bonekamp neer. Hij was haar beste vriend in het verzet.  Hij pleegde samen met Hannie een overval op een verrader in de Westzijde te Zaandam. Haar eigen leven telt niet meer.

De laatste tocht.
De verschrikkelijkste maanden van de oorlog breken aan. In Nederland is bijna geen eten meer, geen licht, geen kolen. Mensen gaan op hongertochten in een ijskoude winter. Zomaar op straat en in vergeten huizen van de steden sterven mensen van honger en kou.
De bevolking houdt hoop. De bevrijding nadert. In heel Europa moeten de Duitsers terugtrekken. Het Russische leger stormt op Berlijn aan. Amerikaanse en Canadese troepen bevrijden het zuiden van Nederland.

Op een avond in maart 1945 fietst Hannie Schaft over de straatweg van Haarlem naar IJmuiden. In haar fietstas zitten exemplaren van de illegale krant ‘De Waarheid’, die ze weg moet brengen. Over de hele breedte van de weg is een zware betonnen muur gebouwd met een smalle doorlaatpost. Twee Duitse soldaten duiken uit het donker op: ‘Controle. Afstappen, fietstas openmaken!’ De soldaten nemen haar handtas met pistool af. Eén van de Duitsers beveelt Hannie tegen de muur te gaan staan en bewaakt haar met zijn geweer in de aanslag. De ander belt om versterking. Een Duitse legerauto haalt haar op.

De laatste dagen van een heldin.
Het verhoor vindt in de gevangenis plaats. De ondervragers proberen erachter te komen wie ze is. Pas in de auto op weg naar Amsterdam kijkt een beruchte Duitse politieman haar van opzij aan en zegt: ‘Jij bent Hannie Schaft, het meisje met het rode haar.’
‘Ja,’ zegt Hannie na een stilte. Hannie moet in de gevangenis douchen. De zwarte verf spoelt uit haar haar. De Duitsers zagen toen, dat ze ‘het meisje met het rode haar’ hadden.

Nog geen drie weken voor de bevrijding wordt Hannie Schaft in de duinen bij Overveen doodgeschoten. Men begraaft haar haastig in een ondiepe kuil in het zand.

Lees verder: Deel 3: Greet Plekker: Verhalen om nooit te vergeten. Hannie Schaft.