1987

Deel 5: Franse en Belgische interesse in het Marokkaanse gemeenteraadslid.

Het verhaal van Mustapha Mohamed Douhaha
Door Piet van Berge

“Tijdens mijn kandidaatstelling was er ook belangstelling vanuit de Franse media. Ik kreeg een telefoontje van hotel Krasnapolsky dat de Franse TV mij wilde interviewen. Daar heb ik gehoor aan gegeven. Een Marokkaanse vriend van mij, die werkzaam was bij de receptie van dit hotel, heeft mijn telefoonnummer doorgegeven aan de Franse media. Het was in die tijd bijzonder dat een Marokkaanse man die ook enige jaren in Parijs heeft gewoond, in Nederland op een kieslijst is geplaatst”.
In het Franse dagblad La Vie verscheen op 1 april 1990 een groot artikel hierover met als kop: “La tolérance fleurit au pays des tulipes. Douce Hollande, le pays des tolérances. Mustapha célèbre le modèle néerlandais”.

Vol passie vertelt Mustapha verder: “Het feit dat buitenlanders in Nederland konden stemmen tijdens de gemeentelijke verkiezingen stimuleerden migranten organisaties in het buitenland om ook op te komen voor hun stemrecht. In België genoot ik een zekere bekendheid onder andere door het Nederlandse TV programma Paspoort. Veel Marokkanen in België keken naar dit programma. Ik kreeg een uitnodiging van de Belgische PvdA om in Brussel een toespraak te houden”.

“Vlak voor mijn speech kreeg ik een Belgische krant in handen gedrukt. Er was daarin een interview opgenomen van de minister van Binnenlandse Zaken”. Mustapha liet mij duidelijk blijken het onvoorstelbaar te vinden wat die man in het interview had verkondigd. Een citaat uit deze Belgische krant: “Ik durf niet te gokken hoe de samenleving er in 2020 uit zal zien. Wij riskeren hetzelfde lot te ondergaan als het Romeinse Rijk dat opgeslokt werd door de barbaren. Dat zijn nu de Marokkanen, de Turken en de Joegoslaven, de islamvolkeren. Ik kan ze niet anders dan als barbaren bestempelen”.

Mustapha had zijn toespraak goed voorbereid, maar moest wel anticiperen op dit interview. Hij reageerde hierop als volgt: “Racisme, vooroordelen, discriminatie, wij hoeven ons in Nederland niet op de borst te kloppen, maar zulke barbaarse taal is in Nederland uit den boze. Een bestuurder die zich in Nederland aan zo’n tekst zou bezondigen zou het waarschijnlijk politiek niet overleven. Deze minister die dit heeft gezegd is in mijn ogen een racist”.
In de Typhoon van 5 december 1987 werd hierover ook een artikel geplaatst. De journalist, W. Swart, eindigde het artikel subtiel met: “Fijn dat Zaanstad twee van oorsprong buitenlanders in de gemeenteraad heeft die naar behoren hun steentje aan het stadsbestuur bijdragen”.

Reacties

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *