Ed Vermeulen: Allround entertainer, rolde van de ene in de andere Rollers Band.

Met een brede glimlach op zijn lippen schuift Ed Vermeulen bij mij aan tafel. Zijn geheimzinnige zilveren koffertje laat hij nog even dicht. Tijdens ons gesprek zullen we daar ongetwijfeld een blik in mogen werpen.

“Ik luister graag naar muziek en ik bespeel veel instrumenten: slaggitaar, basgitaar, keyboard en accordeon. Muziek moet je leuk vinden dan vinden anderen dat meestal ook leuk.

In 1961 begon ik bij The Rollers, dat was een bestaande gitaarband, we speelden indorock op verschillende gitaren en een drumstel. We organiseerden speciale Indische avonden. We kregen een platencontract aangeboden bij Delta. Een van onze eerste instrumentale succesnummers was La Paloma.

(Nu is het tijd om het koffertje te openen. Ed laat een paar grammofoonplaatjes zien en een zwart mini bolerootje met krullend zilveren randje).

Kijk, dit had ik vroeger aan bij onze optredens. Ik zou er nu niet eens meer met mijn arm in passen.

In 1962 beleefden we ons hoogtepunt, ons succes ging als een ‘denderende trein.’ Op de oude plaatjes staan nummers als La Paloma, Lilli Marlene, Aloha Olé, Ik hou van Holland, Bleu Banana en nog meer.

In 1964 hadden we een nieuwe naam: The Real Rollers. We speelden vaak in de poptempel De Waakzaamheid in Koog aan de Zaan.

In 1965 weer een verandering: ik ging verder met The Rolling Kids, in die band was ik zanger. Onze vaste stek was Huize Negrijn. We maakten zelf een blad: Rollaria en we hebben in dat jaar zelfs gespeeld tijdens de kerstnachtdienst in de Josephkerk in het Kogerveld.

Van de oude band waar ik ben begonnen, zijn alle mensen overleden. Volgende week word ik 78 en ik vind het nog steeds heel leuk om op te treden; je kunt me een allround entertainer noemen.

Robert Vethaak met zijn jazzband is vaak mijn gast in de Kapiteinshut. Soms speel en zing ik drie keer per week bij feesten en bruiloften, meestal Hollands- en Engelstalig.

Elke eerste zondag in de maand treed ik op in de Kapiteinshut.

Oefenen doe ik nog steeds iedere dag, gewoon thuis, je moet een beetje bijblijven. Mijn vrouw vindt het prima, ze geniet ervan. Ik heb haar ontmoet toen ze als zangeres optrad bij een bandje. Ik had meteen een kijkje op haar en dat is gelukt. Vanavond, op het feest, zal ze er natuurlijk ook bij zijn.”