2010

Deel 2: Het verhaal van Abdelsalam Mejdoubi, verteld door Aziz Mejdoubi.

Het verhaal van Aziz Mejdoubi
Door Carolien Hoogenhout

Circus Toni Boltini.
De zeven mannen kwamen aan in Amsterdam, maar het circus bleek te zijn vertrokken. Met geleend geld, reisden ze het achterna. De circusbaas was verbaasd ze te zien. Hij had helemaal geen werk en had allang mensen aangenomen! De contracten die ze hadden gekocht, waren waardeloze kopietjes. Maar ze mochten blijven. Voor onderdak, eten en drinken, moesten ze helpen met opbouwen en afbreken van de circustent. Zes maanden hebben ze met het circus meegereisd.

De asfaltfabriek.
Overal waar ze kwamen, riepen mensen naar hen: “wil je werken, werk, wil je werk?”
In Amsterdam is Aslam op zo’n aanbod ingegaan. ‘s Avonds werkte hij in een hotel als afwasser en overdag bij een asfaltfabriek. In de fabriek kreeg hij een machine toegewezen waarmee asfaltrollen werden gemaakt. Aslam had er geen enkele ervaring mee, maar hij kon er wonderwel mee overweg. Met z’n vingers voelde hij of de samenstelling van teer en zand klopte. De productie was hoog.

Wanneer Aslam naar zijn gezin in Marokko was en anderen aan de machine stonden, viel de productie bijna stil. De fabriek was inmiddels naar Zaandam verhuisd en zijn baas bood aan om een huis voor hem te bouwen naast de fabriek. Hij kon zijn gezin dan laten overkomen. Voor de fabriek was het bijkomend voordeel, dat Aslam bij calamiteiten, snel aanwezig was.

Het gezin van Aslam kwam, samen met het gezin van een collega, in één busje naar Nederland. Buren, collega’s en chefs kwamen langs om ze te verwelkomen. Ze kregen koffie en allerlei spullen en de kinderen kregen een aai over hun bolletje. De vriendelijkheid van iedereen verzachtte de pijn die ze voelden door het achterlaten van hun leven in Marokko.

Abdelsalam werkte twaalf jaar bij de fabriek toen hij tijdens een vakantie in Marokko ziek werd en zijn baas berichtte later terug te komen. Thuis vond hij een ontslagbrief in de bus. Aslam was ontzet en beledigd. Hij vond meteen een nieuwe baan, maar zijn oude baas vroeg om terug te komen óf het huis uit te gaan. Met name voor Rhimou, was teruggaan geen optie. Ze vonden een andere woning in Zaandam. Buren hadden echter bezwaar gemaakt tegen hun komst; ze wilden geen buitenlanders naast zich. De rechter besliste, dat het gezin Medjoubi, met inmiddels 8 kinderen, de woning kreeg, maar het was met een naar gevoel.

Een jaar later ging de asfaltfabriek failliet.

Een tragisch ongeval.
Het was alweer vele jaren later, toen Abdelsalam zijn vrouw en dochter naar hun werk had gebracht. Bij het keren werd zijn auto vol in de flank geraakt door een vrachtwagen. Hij is daarna nooit meer de oude geweest.
Abdelsalam is in 2010 overleden. Hij heeft veel voor zijn familie betekend en wordt erg gemist.

Reacties

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *