Deel 2: Nicky Peerdeman: ‘Mijn tante heeft meteen Albert Verlinde opgebeld na de voorstelling’.

De uitvoeringen in het Zaantheater.
“Mijn contact met de fabrieksdirecteur op het toneel was heftig. Vooral toen ze de opmerking maakte: ‘Als je nu niet aan het werk gaat, dan zal ik je wel een handje helpen!’ Ze bedoelde, dat ze ervoor zou zorgen dat ik nog zieker werd. Ik vond het moeilijk om dat met de kinderen van de schoolvoorstellingen te bespreken, als ze daarover vragen zouden stellen.

Na de schoolvoorstelling gingen we de hal in. De meeste kinderen dachten dat we zusjes waren, omdat we ook dezelfde kleren aan hadden. Ik was geschminkt alsof ik ziek was en daarom zag ik er een beetje eng uit. Ze durfden niet zo erg dichtbij te komen en gaven me ook geen knuffel. Misschien dachten ze, dat het besmettelijk was. Een high five kon er nog wel vanaf.
De kinderen geloofden de voorstelling echt. Sommige vroegen: ‘Gaat het nu weer beter met je?’ Dat vond ik wel schattig.

Hoesten moest ik leren.
Dat hoesten tijdens het spelen was best moeilijk. Het moest eigenlijk de hele tijd door, maar wanneer dan en hoeveel precies en hoe moet je dat eigenlijk doen? Dat heb ik echt moeten leren. Onze zangdocent Daphne Groot heeft me geholpen. Ze vertelde me waarop ik moest letten, want het was natuurlijk niet de bedoeling dat mijn hele stem verpest werd.
We moesten ook een beetje Zaans praten. Ik heb nog gezocht naar oude Zaanse scheldwoorden.

School werkt mee.
De week van de voorstellingen waren we alle dagen bezig in het Zaantheater. De directie op school kneep gelukkig een oogje dicht, anders had ik het misschien niet volgehouden.
Mijn hele familie is naar de voorstelling komen kijken, mijn moeder zelfs twee keer. Ze was daar heel blij om.
En mijn tante, een vriendin van mijn moeder, heeft meteen Albert Verlinde opgebeld, zei ze. Ik geloof niet dat hij geweest is.

De Zaanse Zeikerds.
Natuurlijk blijf ik bij Majanka op de cursus. Volgens mij kan ik van haar nog een heleboel leren. Het is heel leuk om met een gemengde groep te werken: kinderen en volwassenen. We leren veel van elkaar.
Volgend jaar gaan we een kleine productie op de planken zetten. Die heet ‘De Zaanse Zeikerds’.
Ik heb weer auditie gedaan, deze keer zit ik in de dansgroep. Dat is ook hartstikke leuk! ”