Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
1960
Verkade was vrij, maar ook streng.
Het verhaal van John Kins in een interview met Wil Gabriel. Door Ursulien van Berge-Bakkum
“Mijn eerste loon was 15 gulden en een kwartje per week. Ik woonde in Amsterdam, een weekkaart met de trein kostte 1 gulden 10. Je was jong en je wou wel eens rottigheid, maar dat dorst je nooit op het station want je wist dat er iemand aangesteld was die de boel in de gaten moest houden. En je wist nooit wie. Maar bij Verkade wisten ze altijd wat er precies gebeurde. ’s Morgens voor zevenen en ’s avonds na half zes. En ja dan werd je wel eens gestraft.
Op een gegeven moment zei ik tegen mijn moeder: ‘Ik ga wat anders zoeken.’ Ik had allemaal vrienden die in de bouw werkten en in het losse werk zaten. Die kwamen met meer geld thuis dan ik. Maar wat gebeurde er? Verkade stuurde een maatschappelijk werker en die zei; ‘Je moet blijven, het gaat wel goed met je.’ Ik kreeg wat toegeschoven, dus ik bleef, want ze zaten om personeel te springen. Ik heb het drieënveertig jaar bij Verkade vol gemaakt.
Na mijn militaire diensttijd mocht ik naar de chauffeursopleiding en in 1978 ben ik op de export gekomen, dat heb ik gedaan tot 1992. Een aanzien wat je had in de jaren 60/70. Chauffeur van Verkade in een pak met een strop en dat uniform en die auto’s glommen tegen je op. Op vlaggetjesdag was het feest op het terrein, de auto’s allemaal pico bello opgepoetst en dan kwam de directie het defilé afnemen. De vijf directeuren liepen rond, je werd geëerd. Voor schadevrij rijden kreeg je een speldje en ze noemden je naam!
Verkade was vrij, maar ook streng. We hadden natuurlijk werkmeting. Meestal begonnen we op 6,6 dan werd het 6,7 en 6,8 en gingen naar 7 toe. Hoe harder je werkte, hoe meer je verdiende. Je werd zo handig als wat.
En dan ga je toch trouwen en Verkade was zo sociaal om aan het personeel te denken. Zodoende kreeg ik een huisje in de Reigerstraat. Tegen een huurtje van niks, helemaal opgeknapt. Uiteindelijk heb ik het voor een symbolisch bedrag kunnen kopen. We hebben het verkocht, nu woon ik aan het Kalf aan de sloot met uitzicht op het Jagersveld. Dat is een verschil met de Reigerstraat, maar de cacaolucht, nu van Gerkens, die houden we. En als de wind vanuit het zuiden waait, ruik je de lucht van Verkade, als de Sultana’s worden gebakken. Dat is niet verkeerd hoor. De San Francisco’s roken ook zo lekker. Chocola rook even anders, maar ik vond het niet verkeerd.”
Reacties
Draag gerust bij!
Menu
Het Zaans Museum is in 1998 op de Zaanse Schans geopend om het Zaanse erfgoed te bewaken en bewaren.
Het Hembrug Museum vertelt het verhaal van de wapen- en munitiefabriek op het Hembrugterrein in Zaandam gevestigd was.
In dit wereldberoemde huisje in het centrum van Zaandam logeerde de Russische tsaar Peter de Grote in 1697.
Ja heb leuke herrineringen aan John, voordat ik chauffeur bij Verkade werd nam ik 2 snipperdagen op en ging met hem mee naar Frankrijk en mocht dan stiekum een heel stuk rijden, was toen net 17, hebben heel wat afgelachen.