Deel 1: Wie als bedrijfsleider solliciteerde bij Albert Heijn mocht in de jaren 50 geen eigen huis kopen.

“Ik startte bij AH als bedrijfsleider in 1960. Het beleid in die tijd was, dat we flexibel overgeplaatst konden worden. Na ongeveer tien jaar had ik vier winkels van binnen gezien.

Ik zal je een sollicitatieformulier uit 1936 laten zien.
Hierop staan allerlei vragen over de verkering van de sollicitant, haar leeftijd, kerkgenootschap, werkkring. Maar ook hoelang ze al verloofd was en of ze hem in de zaak wilde bijstaan als dat nodig was. Zelfs de ouders van het meisje spelen hierin een rol.

Zo streng was het niet meer toen ik solliciteerde. Maar met dat eigen huis moesten we dus even wachten. Een huis huren was prima en daar hielp de baas mee. Er werd zelfs gezorgd voor huurhuizen van het personeel van mijn winkel.

In Amstelveen openden wij een grote supermarkt, waarin voor het eerst veel verse producten beschikbaar waren. Dat was echt een unicum.
Het prijzen van alle artikelen moest met de hand gebeuren en dat kostte toch een tijd! We waren weken bezig.
Nu is een supermarkt binnen een week ingericht, het plan staat vast, alles is geautomatiseerd. Vroeger niet, dan kwam er weer een stel hoge heren binnen en die verordonneerde, dat de koffie verplaatst moest worden.
Op maandag moest ik de voorraad doen, tellen en bestellen, alles met de hand. Woensdag kwam die binnen, we stonden allemaal klaar om te lossen en alles op zijn plek te zetten.

Nu is er door de verbeterde logistiek meer rust voor het personeel en meer tijd voor de klant. En dat is precies zoals de oude Albert dat vroeger had opgeschreven: wat goed is voor mijn mensen is ook goed voor de klant.
Zelf denk ik, dat er vroeger misschien meer tijd was voor persoonlijke aandacht van de klanten. De mensen van de oude garde in de kleine winkels waren goed in het verwennen van de bezoekers van de winkels.

De klant staat centraal was (en is nog steeds) het motto.
Na twintig jaar werd ik zone-manager over twintig winkels. Ik had de beschikking over een auto en ik kon op allerlei plekken worden ingezet. De mooiste tijd die ik beleefde was in de regio Amsterdam.

Toen ik 59 jaar was ging ik met pensioen. Albert Heijn had toen geen nieuw project meer voor me. In het begin heb ik mijn werk wel gemist, vooral het bezig zijn met mensen.
Nu ben ik 81 jaar, nog steeds heel actief bezig met het archief van Albert Heijn en andere vrijwilligersklussen waar ik volop van geniet.”

Lees verder: Deel 2: Met de Zaanse verneemstok en de strijkstok een diepe duik in het archief van Albert Heijn.