Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
1953-1988
Hoe Wim bij Sterel & Wechgelaar terecht kwam.
Het verhaal van Wim Vaatstra Door Marjolein Bijvoet
In 1914 werd een elektrische-installatie-fabriek opgericht door de heren Sterel & Wechgelaar. Wilhelm (Wim) Vaatstra (80 jaar) vertelt over hoe hij als 15 jarig jochie bij de firma binnenkwam.
‘Mijn vader haalde mij van de ULO, omdat ik er weinig uitvoerde en veel spijbelde,’ begint Wim. Met mijn hoofd in de boeken algemene stof stampen was niets voor mij. Boer wilde ik worden. Zaandam was in die tijd nog een dorp dus boerenbedrijven genoeg in de buurt. ‘Veel te zwaar werk voor een karig loon’ vond mijn vader. Volgens mijn opa had elektrotechniek de toekomst. Zijn zwager was de oude heer Sterel en daar maakte hij een babbeltje mee. Vervolgens moest ik bij Sterel junior (inmiddels de directeur) komen op zijn privékantoor aan de Oostzijde. Hij vroeg mij ‘Heb je een overall?’ Die had ik. ‘Kom dan maandag naar de werkplaats aan de Cornelis van Uitgeeststraat.’
Wim wikkelt een motor van Verkade
Maandags vroeg de werkplaats-chef mij of ik naar de ambachtsschool was geweest. ‘Nee, meneer’ zei ik. ‘Gelukkig’ verzuchtte die man. ‘Eindelijk eens niet zo’n wijsneus.’ En zo moest ik op mijn eerste werkdag ome Kees Snijdood helpen de nieuwe loods te bouwen. Ja, het was daar allemaal ome dit en ome dat. De ervaren bankwerkers en monteurs namen de jonkies op sleeptouw.
Maar ik moest ook rotklusjes doen, hoor. Schillen halen voor de geiten die bij ons op het braakliggende landje stonden of op zaterdagochtend kwitanties lopen. Dan kreeg ik een zwarte tas met wisselgeld en fietste ik heel Zaandam in de rondte. Dat was ook zoiets. We hadden één bestelwagen; het merendeel ging lopend, fietsend of met ov. Niet voor te stellen, hè?
Nederlandsche Gist & Spiritusfabriek motor-anker
Naast mijn werk moest ik vijf avonden per week naar school. Dat leren ging me makkelijk af, nu wist ik waar ik het voor deed. Als vanzelf rolde ik in de wikkelarij. Dit was de elektromotoren-afdeling van schepen en fabrieken. Als elektrotechnisch wikkelaar repareerde ik enorme motoren van bijvoorbeeld Albert Heijn en Hilko maar ook van de KNSM of marineschepen.
KNSM motor-anker
Wims verhaal is doorspekt met jargon. Het is duidelijk, Wim weet waarover hij het heeft. Dat botste wel eens met kantoor, vertelt hij. Die hadden vaak geen benul hoe het er in de praktijk aan toe ging. Dat zei ik ze dan ook. Ook aan meneer Sterel. Hij vertelde aan mijn opa dat ik een goed vakman zou worden, maar dat ik niet de makkelijkste was.
Vijfendertig jaar heb ik daar gewerkt, toen werd ik afgekeurd vanwege mijn rug. Maar nog jaren heb ik een kerstpakket ontvangen.
(Zie ook het verhaal van Kees Rijpkema over Sterwech)
Reacties
Draag gerust bij!
Menu
Het Zaans Museum is in 1998 op de Zaanse Schans geopend om het Zaanse erfgoed te bewaken en bewaren.
Het Hembrug Museum vertelt het verhaal van de wapen- en munitiefabriek op het Hembrugterrein in Zaandam gevestigd was.
In dit wereldberoemde huisje in het centrum van Zaandam logeerde de Russische tsaar Peter de Grote in 1697.
Leuk verhaal, mijn tante Lilly Koelemaij-Besanger, heeft ook jarenlang bij Sterel & Wechgelaar gewerkt als secretaresse, ze vertelde er altijd met veel trots over. Ze is in 2011 op 90 jarige leeftijd overleden.
Ook mijn moeder ,heeft bij sterel en wechelaar gewerkt als schoonmaakster op kantoor en koffie juffrouw,en ook bij mevrouw Koelemaijer thuis,ik weer nog wel dat meneer weggegaan toen in een Jaguar reed of zijn privé chauffeur
Mijn moeder haar naam was stien lucas van lingen
Mijn vader was personeelschef bij Sterel. De heer Arts.
Leuk oude namen te horen zoals mevrouw koelemaij en meneer arts . Dhr en mevr koelemaij kwamen bij ons St en zwarte piet spelen op sinterklaas ovond
Ik heb ook in de wikkelarij van Sterel en Wechgelaar gewerkt en ken Wim Vaatstra dus ook. In 1992 werd de motorenreparatie stop gezet. En kwam ik in de panelenbouw als werkvoorbereider en nader hand als project engineer terecht. Het zijn de mooiste jaren van mijn werkzame leven geweest daar in die wikkelarij en kijk er dan ook met veel plezier op terug. Doe Wim de groeten van mij.
kees ik heb nog foto,s en diverse papieren
ik breng ze naar het Zaans archief of wil jij ze eerst zien
In 1962 ging ik ook werken bij Sterel en Wechgelaar. En kwam al vrij snel in de elektromotorenreparatie werkplaats terecht. Daar heb ik jarenlang samengewerkt met Wi(lle)m Vaatstra. Ik heb altijd met plezier in die reparatiewerkplaats gewerkt en ik vond het erg jammer dat deze in 1992 werd opgeheven. Ik kwam toen in de schakelpanelenbouw en werd daar als werkvoorbereider opgenomen en eindigde daar in 2006 als project engineer en ging met vroegpensioen. Dat kon toen nog. Het bedrijf was inmiddels veranderd van naam, eerst Sterel en Wechgelaar toen Westinghouse, toen van Rietschoten en Houwens Noord-West en tenslotte in Imtech. Maar ik was er begonnen als 15 jarig ventje. En ja mijnheer Theo Arts en mevrouw Koelemaij heb ik natuurlijk ook gekend. En ook de zoontjes van Willem Wechgelaar. Die hadden een vakantiebaantje in het bedrijf. Doe Wim de groeten van mij.
Kees hoe is het met je?
Ik ben Crist ten Veen.
Ik denk nog vaak aan de tijd dat we met elkaar in de nieuwe kantoorruimte zaten, Ben, Piet, Dave en jij. Altijd veel lol gehad.
Crist, man hoe gaat het met jou.
Wat hebben we daar een leuke tijd gehad. Het is eeuwig jammer dat Imtech ten onder moest gaan.
Kees,
Naar omstandigheden goed. Balen dat Imtech ten onder ging. Zit nu bij Unica, dit is ook zo een landelijke installateur. Ik kon in 2015 de klant waar ik reeds 22 jaar voor werk meenemen naar Unica. Ik ben inmiddels wel voor 40% afgekeurd. Twee hartinfarcten gehad en geopereerd aan longkanker. Gaat voor de rest wel goed verder.
Kees ik heb wat foto boeken naar het zaans archief gebracht misschien weet jij er wat van zij willen graag wat informatie daar over Ook een fotoalbum van 50 jarig bestaan met de receptie in het oude gemeentehuis bij de burcht
Contact bij het archief is Dirk Ronitz mijn telefoon is 0616433667
Ik heb nog wel een aantal foto’s van de reparatie werkplaats van Sterel en Wechgelaar. Als er intresse in is wil ik die wel inscannen en mailen.
hoi kees ik heb wel intresse
groet martin paap verfspuiter bij sterel & wechelaar
Dag Martin,
Ja ik weet het nog wel, eerst met de Kolonia en daarna met Feike Faber ? Het was in de tijd van dhr. W. Zorn.
ik heb ook nog fotos van Sterel en Wechgelaar met mensen er op die ik niet ken , ik wilde ze vernietigen maar als iemand hiet belang bij heeft laat het mij weten .
Beste dhr. Wechgelaar. Ik heb het intern even nagevraagd maar foto’s kunnen het beste naar het gemeentearchief.
Wim vertelde mij nog, dat dhr. Wechgelaar tweelingzoons had. Die wel bij hem in de zomer hebben gewerkt.
Vraagje,
Mijn zwager Joop de kreek heeft daar ook gewerkt.Misschien herinnert iemand hem nog.
Ati de kreek
Ik heb als verspuiter bij Sterel en Wechelaar gewerkt 1967 T/M 1980. Leuke tijd daar gehad.Helaas kwam ik in de WAO terecht
Crist, man hoe gaat het met jou.
Wat hebben we daar een leuke tijd gehad. Het is eeuwig jammer dat Imtech ten onder moest gaan.
Mijn broer werkte daar ook in de jaren 60 , misschien kan iemand hem nog herinneren, zijn naam was Fons van Koningsbrugge, helaas is hij overleden.
Maria Sluzenski wonende in the USA
Na de technische School op voorspraak van leraar Last op de tekenkamer van Sterel & Wechgelaar gekomen in 1959. Na een jaar werd ik overgeplaatst naar Electro Import aan de Oostzijde en was daar zelfstandig elektrotechnisch Tekenaar. Daar werkte ook Mevr. Sterel op de administratie. Jammer, dat ik in 1961 in militaire dienst moest, maar wat wel weer leuk was belandde ik bij KMG in Den Haag op de tekenkamer….het was heel veel geheim werk. Zoals de communicatie in de AMX tank heb ik getekend, zodat de technische dienst in Amersfoort/ Utrecht die kon monteren. Weken eerst moeten oefen op de PTT letters uit de hand te tekenen. Toen ik afzwaaide en weer terug kwam bij Electro Import, moest ik weer op dezelfde plek beginnen. Degene die het had waargenomen kreeg een andere functie. Die eigenlijk voor mij was bestemd, maar de dienstplicht gooide roet in het eten. Het was 1964 en geen vette tijd. Ik soliciteerde bij de Rijkspolitie en werd zowaar vanuit 100 sollicitanten aangenomen…..Uiteindelijk in 1980 als machinist gaan werken bij de NS, ook daar uit 100 sollicitanten geselecteerd en vanwege het goede pensioen een goede keus geweest. Maar de tijd bij Electro Import nooit vergeten..