1962-2006

Van leerjongen tot project-engineer: herinneringen aan Sterwech.

Het verhaal van Kees Rijpkema
Door Marjolein Bijvoet

Het elektrisch installatie bedrijf Sterel en Wechgelaar.
Kees Rijpkema (73 jaar, foto midden) kende het alleen van de kanariegele Volkswagen bestelautootjes. Maar wat een machtig mooi bedrijf bleek het. Als vijftien jarige stapte hij het bedrijf binnen en ging op zijn zestigste met vervroegd pensioen. Stof genoeg om herinneringen op te halen.

Sterwech.
‘Als ik eenmaal over Sterwech begin te praten’ zegt Kees, ‘dan houd ik niet meer op. Op mijn vijftiende zat ik in het laatste jaar van de ambachtsschool in Amsterdam. In die tijd had je een gesprek met de praktijkleraar over je toekomst. Hij liet mij een folder zien van Sterwech, die elektriciens zocht.

Mijn sollicitatie bij Sterwech.
Ik ging op mijn fietsje vanuit de Vijfhoek naar de Cornelis van Uitgeeststraat en heb me op de bonnefooi gemeld bij Sterwech. Lou Bakker nam mij aan en zo startte ik in augustus 1962, voor vijfenzestig cent bruto per uur, als elektromonteur op de bedradingswerkplaats (bedrading en schakelingen).

De afdeling motoren lonkt.
Vanuit mijn ooghoeken had ik de afdeling motoren al gezien. Dat leek me geweldig. Na een paar weken mocht ik bij de motoren invallen. Ha, dat heeft mijn chef geweten. Terug op mijn eigen afdeling liep ik zo bokkig rond, dat hij op een dag zijn kantoor uitstormde en schreeuwde: ‘Dat chagrijnige gezicht wil ik niet meer zien. Ga maar naar de motoren bij Jan Jongewaard.’ Zo kwam ik o.a. bij Wim Vaatstra terecht. Ook deed ik de avondschool om electrotechnisch wikkelaar te worden. Best zwaar, maar ik had het ervoor over. Motoren reviseren, tot aan de ellebogen in het vet. Heerlijk.’

 herinneringen aan Sterwech

Bedradingswerkplaats 1964

Altijd een geintje.
Kees is niet te stuiten en vertelt enthousiast verder. ‘Die afdeling was zo leuk. Altijd een geintje. Zo hadden we voor veel mensen een bijnaam. Hammie de Beukelaar, De Tiroler, Moppertje, Professor Pi en Heintje Davids (want thuis is ook maar thuis).
Het was ook hard werken, hoor. Hele nachten heb ik doorgehaald voor spoedklussen. We kregen alles aan de praat. Niet alleen vanwege een goede opleiding, maar vooral omdat we met z’n allen praktisch waren ingesteld. Niet lullen maar doen en niet bang zijn voor regeltjes. Elektrische bovenloopkraan kapot? Dan hangen we er een handtakel in.’

herinneringen aan sterwech

1200 PK motor m.s. Cambrae 1979. Vlnr. Mark Palyama, Barend Heistek, Wim Vaatstra

Tastbare herinneringen.
De tafel ligt inmiddels bezaaid met krantenartikelen, foto’s, folders en een algemeen bulletin waarin het vijfentwintig jarig dienstjubileum van Kees in hotel Inntel wordt aangekondigd. Er ligt zelfs een firmaplaatje met: Technisch en Electrotechnisch bureau Zaandam telno: 486.

herinneringen aan sterwech

De laatste omvormer wordt ingeladen voor transport en plaatsing op locatie. Vlnr. Mark Palyama, Theo Zoomer en Kees Rijpkema.

Seniorendag.
Over nostalgie gesproken. ‘Daarom houden we nog ieder jaar een seniorendag met oud-werknemers. Lekker kletsen over hoe goed we waren en wat we beleefd hebben. Want die saamhorigheid, die was toch wel het allermooiste.’

herinneringen aan sterwech

Na ruim 75 jaar valt het doek over de motorenreparatie. Een afscheidsborrel.

N.B. Sterel en Wechgelaar kende diverse overnames. Zo heette het bedrijf Westinghouse en Imtech. In 1992 werd de motorenafdeling verkocht aan Facta. Kees werkte vanaf die tijd tot 2006 weer op zijn oude afdeling ‘de panelenbouw’.

Reacties

6 antwoorden
  1. Marco Kerkhoven
    Marco Kerkhoven zegt:

    Ik heb een aantal jaren bij Westinghouse gewerkt van 1980 tot 1984. Daarvoor heb ik bijna al mijn vakanties gewerkt op bijna alle afdelingen. Mijn moeder werkte op de salarisadministratie een ik kende Raymond het zoontje van de magazijnmeester al sinds de kleuterschool…
    Mooie verhalen ik heb ze ook.
    Ik heh bij Kees gewerkt op de motorenrevisieafdeling, de bankwerkerij, spuiterij, postkamer, tekenafdeling bij Peter Bakker, Vtim, Cas, magazijn, schepenafd (ADM) en nstuurlijk bij de landinstallaties.
    In 1984 opgestapt omdat ik de vakantie had doorgewerkt en in oktober vrij zou zijn om een tour te verzorgen door Nederland met een kappershow. Dat kon niet en toen ik legde zo mijn ontslagbrief neer……

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *