Zaanse Verhalenbank

Vijftien jaar hebben Joop en zijn vrouw in Medemblik gewoond, maar daarna wilden ze toch terug naar de Zaan.

Ik ontmoette Joop Klingers in het Zaanse café De Fabriek. We spraken over de tijd waarin er nog grote poppodia waren in Zaandam. Over Billy Holiday en de Beatles. Maar de heer Klingers had nog zoveel meer te vertellen..

Wij waren van christelijken huize; Nederlands Hervormd op precies te zijn. Dus ´s zondags moest je mee naar de kerk; meestal naar de Oostzijderkerk in Zaandam, waar mijn vader diaken was. Dan mocht ik bij hem op de diakenenbank zitten, wat ik een bijzonder voorrecht vond.

In verband met grote arbeidstekorten sloot de Nederlandse regering in 1969 een verdrag met Marokko voor het werven van arbeidskrachten. De vader van Zahra is in dat kader geselecteerd en als gastarbeider naar Nederland gekomen.

Eén van de oude waarden waaraan de ouders van Zahra vasthielden betrof het huwelijk. Het huwelijk werd gezien als “iets heiligs waar je aan moest werken, dan kreeg je uiteindelijk wat je wilde”

Martin Schaap is vicevoorzitter van De Zaansche Molen de grootste vereniging van Zaanstad, met wel meer dan 3000 leden. Mensen die allemaal in meerdere of mindere mate besmet zijn met het molenvirus.

Henk Bos is al 64 jaar actief lid van de Verkade Harmonie of het Zaans Showorkest zoals het tegenwoordig heet. Maar hoe is dat zo gekomen en is er in al die jaren veel veranderd?

Klazien (93) en haar schoonzus Trien Nijman (81) zijn de laatste bewoners van het dubbele woonhuis Dorpsstraat 861-863 in Assendelft.

Klazien en haar schoonzus Trien Nijman zijn de laatste bewoners van het dubbele woonhuis Dorpsstraat 861-863 in Assendelft.

“Toen ik 16 jaar was kon ik mijn draai niet vinden op de ULO school in Hoorn. Ik wilde wat anders. Voor een Ambachtsschool was ik te oud. Ik ben naar Bruynzeel gegaan om daar te werken en daar kon ik ook naar de Bedrijfsschool.”